علائم، مزایا، خطرات و روش‌های تشخیص ام ار ای تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی، یکی از مشکلاتی است که ممکن است بسیاری از ما با آن آشنا نباشیم، اما تاکنون تأثیرات عمیقی بر روی سلامت و کیفیت زندگی انسان‌ها گذاشته است.

این مشکل، به‌عنوان یکی از مشکلات مربوط به ستون فقرات شناخته می‌شود که اگر به اختلالات جدی ستون فقرات و سیستم عصبی مرکزی بیانجامد، نیازمند  مراجعه به یک دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع  برای درمان به‌موقع و کاملاً تخصصی است. در غیر این صورت می‌تواند مشکلات عصبی شدید مانند از کار افتادگی کامل را برای بیمار به وجود آورد.

در این مقاله تخصصی، به شما توضیح خواهیم داد که ام ار ای تنگی کانال نخاعی چیست، چگونه انجام می‌شود و چطور مشکل تنگی کانال نخاعی و درمان آن تشخیص داده خواهد شد؟

تنگی کانال نخاعی به اشکال مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد و ممکن است در هر سنی اتفاق بیافتد. این مسئله به عنوان یک اختلال جدی و مزمن مطرح می‌شود که تأثیر گسترده‌ای بر روی قابلیت حرکتی، درد و عملکرد عصبی فرد دارد.

 

تنگی کانال نخاع در ام ار ای چیست؟

اِم‌آر‌آی (MRI) مخفف عبارت «تصویربرداری رزونانس مغناطیسی» (Magnetic Resonance Imaging) است. این فناوری پزشکی یکی از ابزارهای حیاتی در تشخیص و بررسی مشکلات تنگی کانال نخاعی و بسیاری دیگر از مشکلات مرتبط با ستون فقرات و سیستم عصبی بیماران است.

MRI به عنوان یک روش تصویربرداری پزشکی دقیق، به وسیله میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی کار می‌کند تا به‌طور دقیقی از بدن تصویربرداری کند. در نتیجه متخصص شما وقتی نتواند از طریق علائم ظاهری یا اسکن‌های معمولی مشکل شما و محل آسیب یا میزان آن را به طور دقیق و صحیح انجام دهد، از روش عکس‌برداری با ام ار ای، تنگی کانال نخاع را بررسی می‌کند تا بهترین تشخیص و درمان در زمان مناسب انجام شود و آسیب‌های بیشتری شما را درگیر نکند.

زیرا مشکلات عصبی ناشی از تنگی کانال نخاعی پیشرونده هستند و اگر این بیماری به موقع و توسط متخصصان باتجربه و ماهر انجام نشود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی و حتی فلج اندام شود.

نحوه عملکرد ام ار ای در تنگی کانال نخاعی

اگر بخواهیم به‌طور دقیق‌تر عملکرد ام ار ای برای تنگی کانال نخاعی را بررسی کنیم، می‌توانیم آن را به بخش‌های زیر تقسیم نماییم:

• اصول عملکرد ام ار ای برای تنگی کانال نخاع

MRI از میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی برای گرفتن تصاویر از داخل بدن انسان استفاده می‌کند. وقتی شخص در دستگاه MRI قرار می‌گیرد، اتم‌های بدن بخصوص هیدروژن در بافت‌های بدن به وسیله‌ی میدان مغناطیسی تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

اتم‌های هیدروژن با توجه به میدان مغناطیسی دستگاه، هم‌جهت شده و پس از بازگشت به حالت اولیه و تغییر دوباره جهت، سیگنال‌های رادیویی از خود منتشر می‌کنند که توسط دستگاه ثبت و ضبط می‌شود. از داده‌های دریافت شده در ام ار ای تصاویر با وضوح بالا از بافت‌های داخلی بدن ایجاد می‌شود.

• تشخیص تنگی کانال نخاعی به کمک ام ار ای

MRI به پزشکان این امکان را می‌دهد تا به دقت ستون فقرات و کانال نخاعی را مورد بررسی قرار دهند. آنها می‌توانند ساختار نخاعی و اطراف آن را بررسی کنند.

بافت‌های متنوعی که در تنگی کانال نخاعی ممکن است دخالت کنند، مانند تومورها، پین‌های فشارآور، التهابات یا آسیب‌ها، به وضوح در عکس ام ار ای تنگی کانال نخاع نمایش داده می‌شوند. به همین دلیل، پزشکان می‌توانند از این شیوه عکس‌برداری برای تشخیص تنگی کانال نخاعی استفاده کنند و بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده، تصمیم به برنامه‌ریزی درمانی مناسب برای بیماران بگیرند.

مزایای انجام ام ار ای برای تشخیص تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاع در ام ار ای بسیار دقیق تشخیص داده می‌شود و میزان آسیب نیز ارزیابی خواهد شد. درنتیجه پزشک می‌تواند درمان بهتری را برای بیمار در نظر بگیرد.

• در انجام ام ار ای نیازی به استفاده از اشعه‌های X نیست. این به این معنا است که بیمار در معرض تابش نسبتاً زیادی قرار نمی‌گیرد و این روش نسبت به سایر روش‌های تصویربرداری تشخیصی ایمن‌تر است.
• تصاویر ام ار ای وضوح بسیار بالایی دارند و به پزشکان این امکان را می‌دهد تا جزئیات دقیق‌تری از بافت‌های داخلی بدن را بررسی کنند.
• این روش تشخیصی به پزشکان این امکان را می‌دهد که به تشخیص دقیق‌تری از مشکلات نخاعی و ستون فقرات بپردازند و در نتیجه، درمانی متناسب‌تر را ارائه دهند.
• این تشخیص به هنگام می‌تواند به اجتناب از پیشرفت تنگی و افزایش اثرات جانبی آن کمک کند.
• انجام MRI به پزشکان امکان می‌دهد تأثیرات تنگی کانال نخاعی بر اعصاب و اندام‌های دیگر سیستم عصبی را بررسی کنند. این اطلاعات می‌توانند در برنامه‌ریزی درمان و انجام جراحی تأثیرات مثبتی داشته باشد.

بنابراین، MRI به عنوان یکی از ابزارهای مهم در تشخیص و بررسی تنگی کانال نخاعی و سایر مشکلات مرتبط با ستون فقرات و نخاع بسیار ارزشمند است و به پزشکان کمک می‌کند تا به دقت تشخیص لازم را انجام دهند و درمان مناسبی را به بیماران خود ارائه نمایند.

تشخیص تنگی کانال نخاعی با ام آر آی چگونه انجام می‌شود؟

برای تشخیص تنگی نخاعی، به طور معمول، ابتدا یک معاینه دقیق و کامل از بیمار توسط یک متخصص ارتوپدی، انجام می‌شود. تا با توجه به بررسی دقیق علائم شما و سابقه‌ی پزشکی‌تان مورد ارزیابی قرار گیرید. پس از معاینه فیزیکی، ممکن است پزشک شما را به  ام آر آی توصیه کند.

MRI، نه تنها تصاویری از بافت‌های استخوانی بلکه بافت‌های نرم مانند ماهیچه‌ها، اعصاب و تاندون‌ها را نیز به نمایش می‌‌گذارد. این در حالی است که تصویربرداری با اشعه ایکس تنها توانایی نمایش استخوان‌ها را برای پزشک دارد.

اِم‌آر‌آی (MRI) می‌تواند ابزاری بسیار مفید در تشخیص تنگی کانال نخاعی باشد. چراکه تنگی نخاعی به معنای باریک شدن نواحی در ستون فقرات یا درون آن است و این روش می‌تواند نشان دهد که آیا بافت‌های دیگری در این ناحیه درگیر، فشرده هستند یا خیر و میزان آسیب تا چه حد است؟ براساس نتایج این تصویربرداری متخصص بهترین روش درمان را مشخص خواهد کرد و به شما می‌گوید که برای رها شدن از این مشکل به جراحی نیاز دارید یا خیر؟

روش‌های کلی تصویربرداری در تشخیص تنگی کانال نخاعی

به‌طورکلی از روش‌های مختلفی جهت تشخیص تنگی کانال نخاعی و انتخاب بهترین روش درمان استفاده می‌کنند. اینکه کدام روش برای شما بهتر است، به وضعیت جسمی شما و علائم موجود و در نهایت تشخیص متخصص بستگی دارد. در این بخش این روش‌ها را به اختصار بررسی خواهیم کرد که عبارت‎اند از:

• رادیوگرافی

رادیوگرافی به عنوان ابزار اولیه برای ارزیابی کمردرد بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش هزینه کمی دارد، تقریباً در اکثر کلینیک‌های ارتوپدی و بیمارستان‌ها به‌راحتی در دسترس است و می‌تواند تغییراتی از قبیل کاهش ارتفاع دیسک، پدیده‌ی خلاء و تراز مهره‌ها را ارزیابی کند.

این روش همچنین می‌تواند علل نامربوط کمردرد، مانند آسیب مفصل ساکروایلیاک، برخی سنگ‌های کلیه و آنوریسم آئورت را شناسایی کند. با این حال، رادیوگرافی در ارزیابی بافت‌های نرم، دیسک و مشکلات عصبی محدودیت دارد و در تشخیص صحیح متاستاز (تکثیر سلول‌های سرطانی) و عفونت عملکرد ضعیفی دارد.

• توموگرافی کامپیوتری (CT)

توموگرافی کامپیوتری به‌عنوان یک روش بهتر برای به تصویر کشیدن آناتومی استخوان و ارزیابی قبل از جراحی است. این روش همچنین می‌تواند فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی را تشخیص دهد و نسبت به رادیوگرافی در تشخیص متاستاز و عفونت برتری دارد.

اما تصویربرداری با CT ممکن است در تشخیص ریشه عصبی  موثر و قابل اعتماد نباشد و مضرات بیشتری برای بیمار داشته باشد. در بعضی موارد، توموگرافی کامپیوتری با استفاده از کنتراست انجام می‌شود تا اطلاعات بهتری از آسیب‌شناسی دیسک با تجسم اثر توده‌ای بر روی شبکه وریدی اپیدورال ارائه دهد.

• ام ار ای تنگی کانال نخاع با کنتراست

در مواردی که نیاز به تصاویر دقیق‌تر از بافت‌های نرم دیسک و عصبی دارید، عکس ام ار ای تنگی کانال نخاع با کنتراست می‌تواند مفید باشد. با تزریق ماده کنتراست مثل گادولینیم، تصاویر MRI بهتری از تغییرات مورد نظر ایجاد می‌شود.

این ماده کنتراست که یک مایع رنگی است و قبل از تصویربرداری به ناحیه مورد نظر تزریق می‌شود، می‌تواند به تشخیص تومورها یا التهابات در نخاع کمک کند.

• ام ار ای با تصاویر متوالی (Sagittal, Coronal, Axial)

برای شناسایی دقیق تغییرات در نخاع و بافت‌های اطراف آن، تصاویر متوالی در سطوح مختلف بدن (مانند تصاویر محوری، افقی و عمودی) به کار می‌روند. این تصاویر، اطلاعات جامع‌تری از محل و میزان تنگی کانال نخاعی برای پزشک فراهم می‌کنند.

• ام ار ای به کمک تکنیک Diffusion-Weighted Imaging (DWI)

این تکنیک برای ارزیابی تغییرات در سلول‌های نخاعی و بافت‌های نرم مورد استفاده قرار می‌گیرد. DWI با مشاهده تغییرات در انتقال آب در بافت‌ها، به تشخیص مسائلی مانند التهابات و تومورها و به‌طور کل فرآیندهای میکروسکوپیک در نخاع کمک می‌کند.

• ام ار ای و تنگی کانال نخاعی با تصاویر تانال (Sagittal, Coronal)

تصاویر تانال یکی از جدیدترین ابداعات مربوط به ام ار ای است که به پزشک این امکان را می‌دهد به‌صورت محوری و یا مستقیماً در جهت طولی نخاع تصاویر مورد نیاز را تهیه کرده و به شناسایی تنگی کانال نخاعی و تغییرات آن کمک کند.

استفاده از تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی

تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) به عنوان یکی از روش‌های اصلی برای ارزیابی تنگی کانال نخاعی و آسیب‌شناسی دیسک بسیار ارزشمند است. این روش دارای مزایا و مزایایی است که آن را به گزینه‌ای مطلوب برای تشخیص مسائل نخاعی تبدیل می‌کند.

یکی از مزایای اساسی MRI این است که این فرآیند بدون غیرتهاجمی است و به ارسال پرتوهای یونیزه نیازی ندارد، به این ترتیب که مانند اشعه مضر X بر روی بدن بیمار تأثیر منفی نمی‌گذارد. علاوه بر این، MRI حساسیت بالایی در تشخیص تنگی کانال نخاعی دارد و به نمایش بافت‌های نرم مثل ریشه‌های عصبی، ناحیه مغز استخوان، و ناهنجاری‌های بند ناف می‌پردازد.

تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی معمولاً شامل توالی‌های مختلفی است که ممکن است شامل T1-weighted، T2-weighted، STIR و وزن پروتون باشد. این توالی‌ها به پزشک اطلاعات مفصل‌تری از وضعیت تنگی کانال نخاعی و تغییرات در آن ارائه می‌دهند. همچنین، ممکن است برای تصاویر بهتر از تغییراتی که ممکن است در بافت‌های نرم دیسک رخ دهند، از MRI با کنتراست استفاده شود.

تاالانها، MRI توالی‌های GRE با وزن T2 برای تصویرگیری ستون فقرات گردن نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما باید به دقت تفسیر شوند.

در بیمارانی که شرح حال و یافته‌های معاینه فیزیکی منطبق با تنگی نخاعی دژنراتیو کمری دارند، MRI به عنوان مناسب‌ترین تست غیرتهاجمی برای تایید وجود تنگی آناتومیک کانال نخاعی یا برخورد ریشه عصبی پیشنهاد می‌شود.

روش تصویربرداری ام ار ای تنگی کانال نخاع چگونه انجام می‌شود؟

تصویربرداری ام ار ای از تنگی کانال نخاع به کمک میدان‌های مغناطیسی و امواج رادیویی ایجاد می‌شود. این فرآیند به صورت زیر انجام می‌شود:

• آماده سازی بیمار

این مرحله شامل کنارگذاشتن اشیای فلزی مثل جواهرات و لباس‌هایی که ممکن است در ام ار ای تداخل ایجاد کنند، می‌شود. همچنین، اپراتورها باید مطمئن شوند که بیمار به‌طور کامل در دستگاه قرار گرفته و در وضعیت ثابت باشد.

• تولید میدان مغناطیسی

بعد از قرارگیری صحیح بیمار در دستگاه، اپراتور یا متخصص رادیولوژی، با استفاده از اشعه ام آی ای یک میدان مغناطیسی قوی ایجاد می‌کند. این میدان مغناطیسی باعث تغییرات در ترتیب اتم‌های هیدروژن در بدن می‌شود.

• ارسال امواج رادیویی

در مرحله بعد، امواج رادیویی به بدن بیمار ارسال می‌شوند. این امواج باعث انتقال انرژی در اتم‌های هیدروژن خواهند شد.

• اندازه‌گیری امواج بازگشتی

وقتی که امواج رادیویی توسط اتم‌های هیدروژن جذب شده و انتقال انرژی اتفاق افتاد، آنها به حالت اولیه خود بازمی‌گردند و در این فرآیند امواج بازگشتی تولید می‌شوند.

• تشخیص تصاویر

با توجه به تفاوت بافت‌های مختلف بدن بیمار از نظر امواج رادیویی بازگشتی، دستگاه MRI می‌تواند با تحلیل این تفاوت تصویر دقیقی از این بافت‌ها نمایش بدهد.

• تحلیل و تشخیص

پزشک معالج تصاویر تنگی کانال نخاع در ام ار ای را مورد بررسی قرار داده و از آنها برای تشخیص تنگی کانال نخاعی یا هر مشکل دیگری که ممکن است در ناحیه مورد مشاهده وجود داشته باشد، استفاده می‌کند.

به عنوان یک روش تصویربرداری بدون استفاده از پرتوهای X، MRI بسیار ایمن‌تر از سایر روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن است و از طرفی، اطلاعات دقیقتری از ساختارهای نرم بدن ارائه می‌دهد. که به پزشکان امکان می‌دهد تا مشکلات در کانال نخاعی و ساختارهای اطراف آن را به دقت تشخیص دهند و بهترین روش درمان را برای آنها اتخاذ نمایند.

از ام ار ای چه انتظاری باید داشت؟

از آنجایی که این دستگاه از آهنرباهای بسیار قدرتمندی برای تصویربرداری استفاده می‌کند، ضروری است که اطمینان حاصل کنید که قبل از انجام آن در بدن خود هیچ جسمی مانند پروتزها یا وسایل خارجی که ممکن است فلزی باشند، وجود ندارد. همچنین، لوازم شخصی مانند جواهرات خود را قبل از ورود به دستگاه باید بردارید.

یک کارشناس مراقبت‌های بهداشتی باید قبل از شروع تصویربرداری، ایمنی شما را بررسی کرده و الزامات ایمنی را با شما به اشتراک بگذارد. اگر نمی‌توانید MRI انجام دهید، ممکن است از روش‌های تصویربرداری دیگری استفاده شود.

لازم به ذکر است زمان انجام ام ار ای ممکن است برای هر بیمار متغیر باشد ولی معمولاً از چند دقیقه تا یک ساعت متغیر است. ممکن است از شما خواسته شود تا در وضعیت خاصی بمانید تا عکس‌برداری MRI به درستی انجام بگیرد اما به دلیل درد در ناحیه نخاعی تحمل این شرایط نامطلوب باشد. مهم است که در صورت بروز هرگونه ناراحتی یا دردی که احساس می‌کنید و آن را با پرستار خود گزارش کنید، زیرا ممکن است لازم باشد اقداماتی برای کاهش درد انجام شود.

روش ام آر آی برای تشخیص تنگی کانال نخاعی برای چه بیمارانی مناسب است؟

روش ام آر آی (MRI) برای تشخیص تنگی کانال نخاعی در موارد زیر برای بیماران مناسب است:

• کمردرد و علائم عصبی

بیمارانی که کمردرد شدید و علائم عصبی مانند سردرد، خارش، از دست دادن حس یا عملکرد در بخش‌های خاص بدن خود از جمله دست‌ها و پاها را دارند، باید برای تشخیص تنگی کانال نخاعی از روش‎هایی مانند ام ار ای کمک بگیرند.

• عفونت‌ها و تومورها

ام ار ای به عنوان یک ابزار تصویربرداری بسیار حساس می‌تواند به تشخیص عفونت‌ها و تومورهای احتمالی ایجاد شده در کانال نخاعی که می‌توانند عامل تنگی کانال نخاعی باشند، کمک کند.

• فشار در مغز و نخاع

برخی بیماران دچار فشار در مغز و نخاع می‌شوند که ممکن است به علت تنگی کانال نخاعی باشد. ام ار ای به تشخیص این مسائل و ارزیابی اثرات آن بر روی نخاع کمک می‌کند.

• ضایعات دیسکی

افرادی که دچار مشکلات دیسکی هستند و به تنگی کانال نخاعی مشکوک می‌شوند، نیاز به انجام MRI دارند. این تصویربرداری می‌تواند ضایعات دیسکی را نیز به‌طور دقیق، نشان دهد.

• بیماری‌های دژنراتیوی نخاع

معمولاً افراد با سن بالا که به دژنراتیو کانال نخاعی دچار شده‌اند، نیاز به انجام MRI دارند تا میزان تنگی و تغییرات نخاع را ارزیابی کنند.

• موارد مشکوک به تنگی کانال نخاعی

اگر پزشک معالج شما بر اساس علائم، معاینه فیزیکی یا تاریخچه پزشکی،  به وجود تنگی کانال نخاعی مشکوک باشد، ام ار ای می‌تواند یک گزینه کارآمد برای تشخیص و تصویربرداری دقیق از ناحیه مورد اشکال باشد.

توجه داشته باشید بسیار مهم است که تصمیم در مورد انجام MRI توسط پزشک معالج گرفته شود و بر اساس نیازهای هر بیمار و شرایط وی تعیین شود.

سایر روش‌ها برای تشخیص تنگی کانال نخاعی

در بسیاری از بیماران به دلایل مختلف، تشخیص تنگی کانال نخاعی بر اساس یک روش واحد امکان‌پذیر نیست. به همین دلیل، متخصصان ستون فقرات اغلب برای تشخیص این مشکل از ترکیبی از روش‌های تشخیصی استفاده می‌کنند.

این روش‌ها بسته به نشانه‌ها و علائم شما، تعیین می‌شوند. در مرحله اول، برای تشخیص تنگی مرتبط با استخوان، عمدتاً از تصاویر اشعه ایکس استفاده می‌شود زیرا این روش بهترین تصویر استخوانی را ارائه می‌دهد و از MRI در این مرحله استفاده نمی‌شود.

زمانی که یک فیزیوتراپ یا پزشک شما را معاینه می‌کند، معمولاً از شما درخصوص محل و مدت زمان دردهای ایجاد شده سوال می‌پرسد. زیرا به دنبال جزئیاتی دقیقی است که موقعیت‌ها یا فعالیت‌هایی را که منجر به تشدید درد می‌شوند را شناسایی کند.

سپس، ممکن است آزمایش‌های دیگری شامل تست‌های عضلانی، تست تعادل و …  توصیه کند که به درک هر چه بیشتر منشاء درد کمک می‌کند.

به‌عنوان مثال، اگر یک متخصص به تنگی کانال نخاعی در ناحیه کمر شما مشکوک باشد، ممکن است از تصاویر اشعه ایکس از کمر یا دیگر تصویربرداری‌ها استفاده کند یا در نهایت ام ار ای را برای تشخیص دقیق تجویز نماید.

خطرات و عوارض انجام ام ار ای برای تنگی کانال نخاعی چیست؟

انجام معاینات ام آر آی (MRI) به عنوان یک روش تصویربرداری غیر تهاجمی و ایمن برای تشخیص تنگی کانال نخاعی اغلب مشکلی برای بیماران ایجاد نخواهد کرد. با این حال، برخی از نکات و خطرات ممکن است مورد توجه قرار گیرند که عبارت‌اند از:

• حساسیت به میدان مغناطیسی

افرادی که از حساسیت به میدان مغناطیسی رنج می‌برند، ممکن است علائمی مانند سرگیجه، تهوع، تشنج یا ناراحتی‌های دیگر را در طول انجام ام ار ای یا بعد از آن، تجربه کنند. اگر نسبت به این موضوع اطلاع دارید، پیش از انجام MRI، باید به پزشک خود گزارش دهید.

• محدودیت‌های فلزی

اجسام فلزی مانند پروتز‌های زیبایی، عروق وریدی یا جواهرات بزرگ ممکن است در تصویربرداری تداخل ایجاد کند. به همین دلیل،  ممکن است برای افرادی که در بدن خود پروتز دارند، روش تشخیصی مناسبی نباشد.

• محدودیت‌های حرکتی

برخی از بیماران با محدودیت‌های جسمی قادر به تحمل تصویربرداری طولانی مدت در وضعیتی ثابت نیستند که ممکن است به علت درد یا عدم توانایی جسمی باشد.

سخن آخر

ام ار ای یکی از بهترین و دقیق‌ترین روش‌های تشخیصی برای تنگی کانال نخاعی است. این روش با تصویربرداری از وضعیت بافت‎های سخت و نرم می‌تواند به متخصص بگوید میزان آسیب چقدر است و دقیقاً در کدام نقطه مشکل وجود دارد. در نتیجه متخصص براساس نتایج این تصویربرداری خیلی راحت‌تر می‌تواند درمان مناسب را برایتان انتخاب کند.

همچنین معمولاً براساس نتایج ام ار ای متخصص نظر صد در صدی خود در مورد نیاز یا عدم نیاز به جراحی جهت درمان را اعلام می‌کند. توجه داشته باشید خود ام ار ای براساس وضعیت بیمار و اهداف متخصص از انجام این روش، ممکن است به شکل‌های مختلفی انجام شود.

بسیار مهم است که برای گرفتن نتایج قابل استناد از انجام ام ار ای به مراکز تخصصی مجهز مراجعه کنید تا از هدر رفتن وقت و هزینه شما جلوگیری شده و تشخیص بهتری صورت پذیرد. اگر در زمینه انجام ام ار ای تنگی کانال نخاعی سوالی در ذهنتان باقی مانده است، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های موجود در بخش تماس با ما، با همکاران ما در ارتباط باشید و پاسخ سوالات خود را به‌راحتی دریافت نمایید.