در این مقاله به بررسی جامع درد لگن و کشاله ران در خانم‌ها، علل آن و روش‌های درمانی موثر می‌پردازیم. درد در کشاله ران و لگن اغلب به یکدیگر مرتبط است زیرا مفصل و کشاله ران به هم نزدیک هستند. تشخیص علت، به خصوص با درد شدید، دشوار است، اما ممکن است در مواردی این درد ناشی از کشیدگی عضلانی یا آرتریت باشد.
بنابراین، مهم است که بدانیم برای درد لگن به چه دکتری مراجعه کنیم؟ با جستجو و پیدا کردن متخصصی مجرب و انجام چند آزمایش و تصویربرداری، می‌توان متوجه مشکلاتی از قبیل: التهاب مفصل ساکروایلیاک پی برد. ممکن است این نوع درد با چند روز استراحت و مصرف داروهای مسکن، برطرف شود؛ اما اگر هیچ‌گونه بهبودی حس نکردید باید سراغ راه‌حل‌های جدی‌تری رفت.
بنابراین، در اینجا با روش‌های درمانی آشنا می‌شوید که هرکدام از این روش‌ها مزایا و چالش‌هایی دارند؛ اما ترکیبی از آن‌ها به‌تدریج کمک می‌کنند تا درد شما کاهش یابد.
آنچه در این مقاله می خوانید :
برای مشاوره رایگان آنلاین با متخصص در اینستاگرام با ما همراه باشید. 
تماس جهت مشاوره رايگان و اخذ نوبت تلفنیدلایل احساس درد لگن و کشاله در زنان
درد کشاله ران و لگن به احساس ناراحتی یا درد در ناحیۀ بین کمر و زانو اشاره می‌کند که می‌تواند ناشی از آسیب‌های ورزشی، فرسودگی مفاصل، التهاب یا سایر مشکلات مرتبط با عضلات، تاندون‌ها، اعصاب و سایر ساختارهای این ناحیه باشد.
علل درد در لگن و کشاله ران متنوع هستند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- آسیب‌دیدگی‌ها:
آسیب‌های فیزیکی لگن و کشاله ران می‌توانند از طریق فعالیت‌های ورزشی، تصادفات، زمین خوردن یا ضربه‌های مستقیم به این ناحیه ایجاد شوند. این آسیب‌ها ممکن است شامل کشیدگی عضلانی، پارگی تاندون، شکستگی استخوان‌های لگن یا ران و جابه‌جایی مفصل باشند.
آسیب دیدگی‌های فیزیکی معمولاً با درد شدید، تورم، کبودی و محدودیت در حرکت همراه هستند. درمان این نوع آسیب‌ها بستگی به‌شدت و نوع آسیب دارد و می‌تواند شامل استراحت، استفاده از یخ، فیزیوتراپی و در موارد شدیدتر جراحی باشد. مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق و تعیین بهترین روش درمانی ضروری است.
- بیماری‌های التهابی:
بیماری‌های التهابی که بر لگن و کشاله ران تأثیر می‌گذارند، شامل شرایطی می‌شوند که التهاب به بافت‌های اطراف مفاصل، عضلات یا تاندون‌ها آسیب می‌رساند. این شرایط می‌تواند شامل آرتریت (التهاب مفاصل)، بورسیت (التهاب بورس، کیسه‌های کوچک مملو از مایع که به کاهش اصطکاک بین بافت‌ها کمک می‌کنند) و تاندونیت (التهاب تاندون) باشد. این بیماری‌ها معمولا با درد، تورم، قرمزی و گرمی در ناحیه آسیب‌دیده همراه هستند.
درمان بیماری‌های التهابی معمولاً شامل استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئید، تزریق کورتیکواستروئید، تغییرات سبک زندگی برای کاهش فشار بر مفاصل دردناک و فیزیوتراپی برای بهبود انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات اطراف مفصل است. در موارد شدیدتر ممکن است به درمان‌های پیشرفته‌تر مانند داروهای ضدالتهاب بیولوژیک یا حتی جراحی نیاز باشد.
- مشکلات مفصلی:
مشکلات مفصلی در لگن و کشاله ران می‌توانند شامل انواع مختلفی از شرایط باشند که بر عملکرد طبیعی مفاصل تأثیر می‌گذارند. این شرایط می‌تواند شامل آرتروز که به تخریب تدریجی غضروف مفصلی منجر می‌شود، دیسپلازی مفصل ران که در آن مفصل ران به‌درستی در حفرۀ خود قرار نمی‌گیرد و نکروز آواسکولار که به مرگ بافت استخوانی به‌دلیل کاهش جریان خون اشاره می‌کند، باشد.
این مشکلات مفصلی معمولاً با درد مزمن، محدودیت در حرکت و گاهی صدادادن مفصل هنگام حرکت همراه هستند. درد می‌تواند با فعالیت شدیدتر و با استراحت بهبود یابد؛ اما در موارد پیشرفته، درد ممکن است به‌طور دائمی احساس شود.
درمان مشکلات مفصلی بسته به شدت و نوع مشکل متفاوت است. گزینه‌های درمانی متعددی از قبیل داروهای ضدالتهابی، تزریقات مفصلی، فیزیوتراپی می‌توانند به بهبود دامنۀ حرکت و تقویت عضلات اطراف مفصل و در موارد شدیدتر جراحی مانند تعویض مفصل کمک کنند. مداخله زودهنگام و مدیریت صحیح می‌توانند به حفظ تحرک و کاهش درد کمک کند.
- فشار بیش از حد:
ورزش‌های سنگین یا فعالیت‌های تکراری مانند: دویدن، پرش یا دوچرخه‌سواریفشار زیادی به لگن و کشاله ران وارد می‌کنند. علائم فشار بیش از شامل درد مزمن یا تیز در ناحیۀ لگن و کشالۀ ران، تورم و کاهش تحرک می‌شود. این شرایط می‌تواند به‌تدریج و با توجه به میزان فعالیت فرد بدتر شود.
برای مقابله با فشار بیش از حد، توصیه می‌شود که افراد دوره‌های استراحت و بازیابی را در برنامه‌های ورزشی خود بگنجانند، تکنیک‌های صحیح ورزشی را رعایت کنند و در صورت لزوم از تجهیزات حمایتی مانند کفی‌های ارتوپدی استفاده کنند.
استفاده از کمپرس سرد یا گرم، فیزیوتراپی و تمرین‌های کششی و تقویتی نیز می‌تواند در کاهش علائم و پیشگیری از آسیب‌های آتی موثر باشد. درصورتی‌که درد بعد از اقدامات مراقبتی خود ادامه پیدا کند، مراجعه به پزشک برای ارزیابی دقیق و درمان مناسب ضروری است.
- مشکلات عصبی:
مشکلات عصبی که بر لگن و کشاله ران تأثیر می‌گذارند، می‌توانند شامل طیف گسترده‌ای از شرایط باشند که در آن‌ها عصب‌های تغذیه‌کننده این نواحی دچار آسیب یا فشار می‌شوند. این مسائل ممکن است ناشی از فشار مستقیم بر عصب‌ها، التهاب، آسیب‌های ناشی از جراحی یا بیماری‌هایی مانند دیابت باشند که ساختار و عملکرد عصبی را تحت تأثیر قرار می دهند.
یکی از رایج‌ترین نمونه‌های مشکلات عصبی در این ناحیه، سندرم تونل تارسال (نوروپاتی گیرافتادگی عصبی در پا) و سیاتیک است که در آن فشار بر عصب سیاتیک باعث درد، بی‌حسی، یا ضعف در پا می‌شود. علائم می‌توانند شامل درد شدید که از کمر تا پشت‌پا کشیده می‌شود، بی‌حسی در پاها یا احساس سوزن‌سوزن شدن و در موارد شدید، ضعف عضلانی بروز پیدا کنند.
درمان مشکلات عصبی به‌علت زمینه‌ای آن بستگی دارد. گزینه‌های درمانی می‌توانند شامل داروهای ضدالتهابی، داروهای مخصوص کاهش درد عصبی، فیزیوتراپی باشند.
همچنین، در مواردی که فشار بر عصب ناشی از مشکلات ساختاری باشد، جراحی بهترین راهکار خواهد بود. استفاده از روش‌های کاهش استرس و تمرین‌های کششی نیز می‌تواند به کاهش فشار بر عصب‌ها و بهبود علائم کمک کند. تشخیص دقیق و درمان به‌موقع می‌تواند به جلوگیری از آسیب‌های دائمی و بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.
- شرایط مرتبط با بارداری:
شرایط مرتبط با بارداری می‌تواند شامل چند نوع درد لگن و کشالۀ ران باشد که در دوران بارداری به‌علت تغییرات فیزیولوژیک و افزایش وزن بروز می‌کنند. یکی از شایع‌ترین این موارد سمفیز پوبیس(درد کمربند لگنی) است که در آن افزایش فشار و انعطاف‌پذیری بیش از حد در مفصل پوبیس باعث درد در قسمت جلویی لگن می‌شود.
همچنین ریلکسین هورمونی است که در دوران بارداری ترشح می‌شود، لیگمان‌ها و مفاصل لگن را شل می‌کند تا زایمان آسان‌تر شود؛ اما این کار ممکن است به درد لگن به‌دلیل کاهش پایداری مفصلی شود.
فشار افزایش‌یافته بر عصب‌ها و مفاصل به‌دلیل رشد جنین می‌تواند باعث بروز سیاتیک یا درد مرتبط با عصب در دوران بارداری شود. درد شدید لگن معروف به سندرم لگنی بارداری می‌تواند در حرکت و انجام فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.
برای کنترل درد لگن و مفصل ران در دوران بارداری، استفاده از تکنیک‌های فیزیوتراپی، استراحت مناسب، پوشیدن کمربند حمایتی بارداری و انجام تمرین‌های کششی و تقویتی توصیه می‌شود. مشاوره با متخصص زنان و زایمان برای دریافت راهنمایی‌های دقیق و انجام اقدامات پیشگیرانه برای کاهش درد و ناراحتی ضروری است.
- عفونت‌ها:
عفونت‌ها نیز می‌توانند یکی از علل اصلی درد لگن باشند. این عفونت‌ها ممکن است در بافت‌های نرم، استخوان‌ها، مفاصل یا حتی در اعضای تناسلی رخ دهند و باعث درد، التهاب، تورم و قرمزی در ناحیه مبتلا شوند.
عفونت‌های شایعی از قبیل: اوستئومیلیت (التهاب استخوانی)، آرتریت سپتیک (عفونت مفصلی) و بیماری‌های التهابی لگن (PID) در زنان می‌توانند این نوع درد را ایجاد کنند، که در نهایت باعث ایجاد آسیب به رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها می‌شوند.
درمان عفونت‌ها بستگی به نوع و شدت آن دارد؛ اما معمولاً شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها برای مقابله با عامل عفونی، درمان‌های حمایتی برای کاهش التهاب و درد و در موارد شدید ممکن است به جراحی برای تخلیۀ چرک یا ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده باشد. برای پیشگیری از عفونت‌ها و کاهش ریسک ابتلا به درد لگن رعایت بهداشت شخصی، درمان به‌موقع هرگونه عفونت بدنی و مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم هشداردهنده اهمیت دارد.
- تومورها:
تومورها چه خوش‌خیم و چه بدخیم می‌توانند باعث درد در لگن شوند. تومورهای خوش‌خیم مانند کیست‌ها یا فیبروم‌ها ممکن است با رشد خود فشاری بر بافت‌ها یا اعصاب اطراف آن وارد کنند و در نتیجه درد ایجاد کنند. از سوی دیگر، سرطان‌هایی مانند پروستات، رحم، تخمدان یا مثانه، که در لگن یا نواحی اطراف پدید می‌آیند، ممکن است علاوه بر درد، علائم دیگری مانند کاهش وزن، خستگی و ازدست‌دادن اشتها را به‌همراه داشته باشند.
تشخیص زودهنگام تومورها از طریق بررسی‌های دوره‌ای و انجام تصویربرداری‌های پزشکی مانند ام‌آر‌آی، سی‌تی‌اسکن و سونوگرافی حائز اهمیت است. درمان تومورها بسته به نوع موقعیت و مرحله‌ی آن‌ها متفاوت است و ممکن است شامل جراحی برای خارج کردن تومور، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا ترکیبی از این روش‌ها باشد.
چگونه درد کشاله ران و لگن را تشخیص دهیم؟
تشخیص درد لگن نیازمند بررسی دقیق تاریخچۀ پزشکی بیمار، معاینۀ فیزیکی و انجام آزمایش‌های تخصصی است تا بتوان علت اصلی درد را شناسایی کرد. در ابتدا پزشک سعی می‌کند با طرح سؤالاتی دربارۀ نوع و مکان و زمان بروز درد، درک بهتری از وضعیت بیمار پیدا کند. معاینه فیزیکی به بررسی دامنۀ حرکتی لگن و کشاله ران، تشخیص نقاط دردناک و ارزیابی عملکرد عضلات و مفاصل باشد.
برای تشخیص دقیق‌تر پزشک ممکن است از روش‌های تصویربرداری مانند اشعۀ X، ام‌آر‌آی (MRI)، سی‌تی‌اسکن (CT Scan) یا سونوگرافی استفاده کند که می‌توانند تصویری واضح از استخوان‌ها، مفاصل، عضلات و سایر ساختارهای نرم ارائه دهند. همچنین آزمایش‌های خون برای شناسایی عفونت‌ها، التهابات یا سایر وضعیت‌های پزشکی تجویز شود.
در موارد خاص ممکن است از روش‌های تشخیصی دیگری مانند آرتروسکوپی استفاده شود که در آن دوربین کوچک داخل مفصل وارد می‌شود تا به‌طور مستقیم ساختارهای داخلی را بررسی کند یا بیوپسی (برداشتن نمونۀ بافت برای تحلیل آزمایشگاهی) استفاده شود؛ به‌ویژه اگر تومورها مشکوک باشند. تشخیص صحیح و به‌موقع اهمیت بسیاری در انتخاب روش درمانی مناسب و بهبود نتایج درمانی بیمار دارد.
انواع روش‌های درمانی درد لگن در زنان
روش‌های درمان درد لگن به علت اصلی بروز درد بستگی دارد و می‌تواند ترکیبی از درمان‌های دارویی، فیزیوتراپی و در مواردی جراحی باشد. در ادامه به برخی از این روش‌های درمانی اشاره می‌کنیم:
- درمان‌های دارویی:
- مسکن‌ها: داروهای ضددرد مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب تجویز می‌شوند.
- تزریقات استروئیدی: تزریق استروئید به داخل مفصل لگن یا کشاله ران معمولاً در وضعیتی توصیه می‌شود که بیمار از درد ناشی از التهاب یا آرتروز رنج می‌برد و روش‌های درمانی دیگر مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی یا فیزیوتراپی نتوانسته‌اند درد را به‌طور مؤثری کاهش دهند. تزریق استروئید می‌تواند التهاب را کاهش دهد و به کاهش درد و بهبود تحرک کمک کند.
- فیزیوتراپی:
- تمرین‌های کششی و تقویت‌کننده: تمرین‌هایی که به کشش و تقویت عضلات اطراف لگن و کشاله ران کمک می‌کنند، درد را کاهش می‌دهند و عملکرد را بهبود می بخشند.
- تکنیک‌های کاهش درد: استفاده از گرما یا سرما، الکتروتراپی یا ماساژ می‌تواند به تسکین درد کمک کند.
جراحی:
درصورتی‌که درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند و علت درد مربوط به مشکلات ساختاری مانند آسیب‌های شدید مفصلی یا تومورها باشد، ممکن است جراحی تنها چاره ممکن باشد. انواع مختلفی از جراحی‌ها مانند جراحی ارتوپدی، ترمیم مفصل یا در مواردی تعویض مفصل انجام می‌شود.
درمان جراحی برای درد لگن معمولاً زمانی در نظر گرفته می‌شود که روش‌های درمانی غیرجراحی مانند داروها، فیزیوتراپی و تغییر سبک زندگی نتوانسته‌اند به‌طور مؤثری درد را کاهش دهند یا وقتی علت درد ناشی از مشکلات ساختاری است که تنها از طریق جراحی قابل برطرف است. در این وضعیت، جراحی ممکن است به‌عنوان بهترین گزینه برای کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیمار پیشنهاد شود.
گزینه‌های جراحی شامل موارد زیر می‌شود:
- آرتروسکوپی: روشی کم‌تهاجمی است که از طریق برش‌های کوچک و استفاده از دوربین و ابزارهای خاص برای تشخیص و درمان مشکلات داخل مفصل لگن انجام می‌شود.
- جراحی بازسازی: برای ترمیم یا بازسازی ساختارهای آسیب‌دیده نظیر تاندون‌ها، رباط‌ها یا غضروف به کار می‌رود.
- تعویض مفصل لگن (آرتروپلاستی): در موارد شدید آرتروز یا آسیب‌دیدگی استخوانی که در آن مفصل لگن با مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.
- اوستئوتومی: تغییر شکل یا جایگاه استخوان‌های لگن یا ران برای کاهش فشار و بهبود عملکرد مفصل.
- جراحی برداشت تومور: در صورت وجود تومورهای خوش‌خیم یا بدخیم در ناحیۀ لگن یا کشاله ران از این شیوه درمانی استفاده می‌شود.
تصمیم‌گیری برای انجام جراحی باید پس از ارزیابی دقیق توسط تیم پزشکی و درنظرگرفتن تمام مزایا و معایب احتمالی صورت گیرد. همچنین بیمار باید از تمام جوانب و پیامدهای ممکن جراحی آگاه باشد و انتظارات واقع‌بینانه‌ای از نتایج درمان داشته باشد.
روش‌های پیشگیری از ایجاد درد لگن و مفصل ران
پیشگیری از ایجاد درد در لگن و کشاله ران شامل اقداماتی است که به حفظ سلامت مفاصل و عضلات اطراف این نواحی کمک می‌کند و خطر آسیب‌دیدگی یا بیماری‌هایی را که ممکن است به درد منجر شود، کاهش می‌دهد. در ادامه به برخی از این اقدامات پیشگیرانه اشاره می‌کنیم:
- ورزش منظم:
انجام تمرین‌های ورزشی به‌طور منظم، به‌ویژه تمرین‌هایی که بر تقویت عضلات لگن و کشاله ران تمرکز دارند، می‌تواند به حفظ قدرت و انعطاف‌پذیری این نواحی کمک کند و از آسیب‌دیدگی پیشگیری کند.
- کشش و انعطاف‌پذیری:
انجام تمرین‌های کششی به‌طور منظم می‌تواند به حفظ انعطاف‌پذیری عضلات و تاندون‌ها کمک کند و احتمال آسیب‌دیدگی یا اسپاسم عضلانی را کاهش دهد.
- اصلاح وضعیت بدنی:
حفظ وضعیت بدنی صحیح هنگام نشستن و ایستادن و حرکت می‌تواند به کاهش فشار لگن و کشاله ران کمک کند و از درد پیشگیری کند.
- استفاده از تجهیزات مناسب:
استفاده از کفش‌های مناسب و تجهیزات ورزشی صحیح می‌تواند به کاهش ریسک آسیب‌دیدگی کمک کند.
- مدیریت وزن:
حفظ وزن سالم می‌تواند به کاهش فشار بر مفاصل لگن و کشاله ران کمک کند و از درد ناشی از فشار اضافی پیشگیری کند.
- تغذیه مناسب:
یک رژیم غذایی متعادل که شامل مواد مغذی ضروری برای سلامت استخوان‌ها و مفاصل، مانند کلسیم و ویتامین D است، می‌تواند به حفظ سلامت لگن و کشاله ران کمک کند.
پرسش وپاسخ
- چه موقع باید به دلیل ایجاد درد در لگن به پزشک مراجعه کرد؟
زمانی که درد شدید، مداوم یا همراه با تورم و قرمزی و گرما باشد، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
- آیا درد در لگن و کشاله ران در زنان بیشتر از مردان رایج است؟
بله، به‌دلیل تفاوت‌های آناتومیکی و شرایطى مثل بارداری، زنان ممکن است بیشتر درمعرض این نوع درد باشند.
- آیا تغییر سبک زندگی می‌تواند به کاهش درد در لگن و کشاله ران کمک کند؟
بله، اصلاح وزن، بهبود وضعیت بدنی و انتخاب سبک زندگی سالم می‌تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد کمک کند.
سخن پایانی
درد لگن و کشاله ران می‌تواند به دلایل مختلفی بروز کند و تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. با درک علل احتمالی، روش‌های تشخیص و گزینه‌های درمانی موجود، افراد می‌توانند گام‌های مؤثری برای کاهش درد و بهبود عملکرد خود بردارند. در صورت تجربۀ هرگونه درد مداوم یا شدید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا از تشخیص دقیق و درمان مناسب بهره‌مند شوید.
با پیروی از توصیه‌های پزشکی، انجام تمرین‌های توان‌بخشی و ایجاد تغییرات مثبت در سبک زندگی افراد می‌توانند به مدیریت بهتر این درد و حفظ سطح بالایی از سلامتی و آسایش دست یابند. اهمیت‌دادن به‌سلامتی و انجام چکاپ‌های منظم، همچنین مشارکت فعال در فرایند درمان و تصمیم‌گیری‌های مربوط به‌سلامت، می‌تواند به پیشگیری از بروز مشکلات جدی کمک کند و بهبود سریع‌تر را تسهیل کند.
شما می‌توانید برای پیگیری و مشاورۀ درباره مسئله خود به سایت ما مراجعه کنید و در بخش نوبت‌گیری با متخصصان ما در این زمینه کمک بگیرید.
