آیا “عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع” خطرناک است؟ گاهی علایم و شرایط فردی که مبتلا به تنگی کانال (نخاع چه در گردن چه در کمر) به حدی می‌رسد که پزشک ایشان را کاندید جراحی می‌کند. باوجوداینکه عدم جراحی خودش می‌تواند عوارض زیاد و تبعات جبران‌ناپذیری داشته باشد ولی لازم است که بدانید جراحی، یک جراحی راحت نیست و بسیار حساس است که حتماً باید توسط دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع و بهترین دکتر برای لیزر تنگی کانال نخاعی انجام گیرد تا عوارض کم شود.
عوارض عمل تنگی کانال نخاع یک سری عوارض گذرا هستند که نگران‌کننده نیستند و به‌مرورزمان برطرف می‌شوند و یک سری هم عوارض جدی و گاهی کشنده مثل عفونت و لخته خون است که اگر شما جراحی خودتان را به یک جراح متبحر بسپارید عوارض را به حد صفر می‌رسانید. با ما همراه باشید ممنون.
برای مشاوره رایگان آنلاین با متخصص در اینستاگرام با ما همراه باشید. 
تماس جهت مشاوره رايگان و اخذ نوبت تلفنی در چه مواقعی انجام عمل جراحی برای تنگی کانال نخاعی ضرورت دارد؟
عوامل مختلفی مانند افزایش سن، چاقی و اضافه‌وزن، صدمات وارد شده به ستون فقرات، آرتروز کمر، بیرون‌زدگی یا فتق دیسک و… می‌توانند نخاع و اعصاب آن را تحت‌تأثیر قرار دهند و درجات مختلفی از تنگی در کانال نخاعی را به وجود آورند.
تنگی مجرای نخاعی عوارض مختلفی را در بدن فرد ایجاد می‌کند و این عوارض می‌توانند به شکل احساس درد، ضعف و بی‌حسی در دست، پا و کمر؛ مشکلات حرکتی؛ ناتوانی در ایستادن؛ مشکلات جنسی و… بروز کنند. به‌این‌ترتیب، این عارضه تمام ابعاد زندگی فرد را تحت‌الشعاع قرار میدهد و می‌تواند به فلجی دائم در اندام‌های مختلف نیز بینجامد.
در این میان، افراد برای برطرف‌کردن علائم و عوارض ناشی از تنگی در کانال نخاعی شروع به اقدامات مختلف درمانی می‌کنند. درمان‌های تجویز شده برای بیماران این حوزه به میزان درگیری کانال نخاعی و شدت ضایعه بستگی دارد. گاهی پزشک معالج تشخیص میدهد که سایر اقدامات غیرتهاجمی یا غیرجراحی نمی‌توانند وضعیت فرد را بهبود ببخشند و انجام عمل‌های جراحی واجب و ضروری است.
در این شرایط، افراد به انجام عمل‌های مختلف جراحی می‌پردازند تا نه‌تنها بتوانند از پیشرفت تنگی مجرای نخاعی خود جلوگیری کنند و با عوارض جدی ناشی از تنگی در کانال نخاعی روبرو نشوند، بلکه شرایط خود را بهبود دهند و به زندگی معمولی برگردند.
دسته‌بندی‌های مختلف عمل جراحی مربوط به تنگی کانال نخاعی
قبل از بررسی عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع بهتر است با انواع عمل‌هایی که برای رفع تنگی مجرای نخاع انجام می‌شوند، آشنا شویم. طی بررسی‌های پزشکی صورت‌گرفته از وضعیت بیمار، سن او و محل درگیری نخاع و اعصاب نخاعی با حفره موجود در ستون فقرات نوع روش جراحی مشخص می‌شود. به‌طورکلی، دسته‌بندی‌های مختلفی برای درمان‌های تهاجمی این ضایعه وجود دارند که شامل موارد زیر هستند:
عمل جراحی به شیوه لامینکتومی
عمل جراحی به شیوه لامینوتومی
عمل جراحی به شیوه فورامینوتومی
عمل جراحی به شیوه دیسککتومی
عمل جراحی به شیوه فیوژن
عمل جراحی به شیوه کورپکتومی
در ادامه هر یک از این روش‌ها را معرفی می‌کنیم.
عمل جراحی به شیوه لامینکتومی به چه معنا است؟
برای درک بهتر مفهوم این عمل می‌توانیم به معنای لغوی آن مراجعه کنیم. لامینکتومی یا Laminectomy از ترکیب دو واژه Lamin و ectomy تشکیل شده است. لامینا به قسمتی از سطح مهره‌های ستون فقرات اشاره می‌کند که در قسمت بیرونی قرار گرفته است و حالت قوسی‌شکل دارد. ectomy نیز از نظر لغوی به عمل حذف یا برداشتن اشاره می‌کند.
بنابراین، به‌راحتی می‌توان نتیجه گرفت که در عمل لامینکتومی بخشی یا تمام لامینای مهره ایجادکننده تنگی در کانال برداشته می‌شود تا فشار وارد شده بر نخاع و اعصاب آن برطرف شود.
انواع مختلفی از عمل لامینکتومی وجود دارند. گاهی عمل لامینکتومی به شیوه آندوسکوپی انجام می‌شود. در این حالت از ایجاد برش و کنارزدن بافت‌ها و عضلات ناحیه پشت برای رسیدن به مهره‌های درگیر در کانال نخاعی اجتناب می‌شود. این شیوه به عمل میکرو لامینکتومی معروف است و در آن بخش کوچکی از لامینا برداشته می‌شود. این در حالی است که گاهی شدت ضایعه ایجاب می‌کند که از روش عمل باز کمک گرفته شود که به آن عمل لامینکتومی باز می‌گویند.
در این میان، نوع جدیدی از عمل لامینکتومی ایجاد شده است که نه مانند لامینکتومی باز به طور کامل بافت‌ها و عضلات ناحیه پشت را برش میدهد و زمان بهبود فرد را طولانی می‌کند و نه مانند میکرو لامینکتومی از شیوه آندوسکوپی کمک می‌گیرد که باعث دشواری بیش از حد عمل شود. این روش به فنستریشن معروف است. در این شیوه عضلات و بافت‌ها در ابعاد 2 سانتی‌متری و تنها ازیک‌طرف برش می‌خورند تا دسترسی لازم به مهره ایجادکننده تنگی مجرای به وجود آید.
عمل جراحی به شیوه لامینوتومی به چه معنا است؟
این احتمال وجود دارد که تنگی در کانال نخاع به دلیل فشاری باشد که از سمت تیغه‌های استخوانی پشت مهره‌های ستون فقرات یا لامینا به اعصاب وارد می‌شود. در این شرایط، با استفاده از ابزارهای مخصوص دهانه تیغه استخوانی مهره بزرگ‌تر می‌شود تا فضای کافی برای نخاع و اعصاب آن وجود داشته باشد.
بنابراین، می‌توان بیان کرد که جراحی لامینوتومی شیوه کم تهاجمی‌تری از جراحی لامینکتومی است که در آن تیغه استخوانی وجود دارد و تنها دهانه آن بزرگ‌تر می‌شود، درحالی‌که در جراحی لامینکتومی تیغه کاملاً جدا می‌شود.
عمل جراحی به شیوه فورامینوتومی به چه معنا است؟
گاهی عامل ایجاد فشار بر نخاع و اعصاب آن دیسک‌هایی هستند که میان مهره‌های ستون فقرات قرار دارند و بنا به دلایل مختلفی دچار بیرون‌زدگی یا فتق شده‌اند. همچنین ممکن است سطح داخلی مهره‌های ستون فقرات با افزایش حجم روبرو شده باشند و تنگی مجرای را به وجود آورند.
این شرایط فضای داخلی حفره ستون فقرات را کاهش میدهد و با فشار بر نخاع و اعصاب آن عوارضی را برای فرد به همراه دارد. در این شرایط، پزشک معالج از شیوه جراحی استفاده می‌کند که در آن فضای مورد نیاز برای عملکرد طبیعی اعصاب فراهم شود و دهانه حفره ستون مهره‌ها بازتر گردد. به این عمل جراحی فورامینوتومی می‌گویند.
عمل جراحی به شیوه دیسککتومی به چه معنا است؟
گاهی اتفاق می‌افتد که فرد با عارضه فتق دیسک حاد روبرو می‌شود. در این شرایط، پزشک بر اساس آزمایش‌ها و بررسی‌های بالینی انجام شده تشخیص میدهد که لازم است دیسک آسیب‌دیده را بردارد. این عمل به دیسککتومی معروف است.
عمل جراحی به شیوه فیوژن به چه معنا است؟
یکی دیگر از عواملی که می‌تواند به تنگی مجرای نخاعی فرد منجر شود، حرکت یک یا چند مهره ستون فقرات است. به‌عبارت‌دیگر، زمانی که مهره‌های ستون فقرات از جای اصلی خود منحرف می‌شوند، می‌توانند عوارض بسیاری را برای فرد به همراه داشته باشند. در این شرایط، ممکن است انجام عمل جراحی لازم و ضروری به نظر برسد.
در شیوه جراحی به‌صورت فیوژن از پیچ، مهره و میله‌های مخصوص برای برگرداندن مهره‌ها به‌جای اصلی خود استفاده می‌شود تا مجدداً منحرف نشوند و علائمی را در فرد به وجود نیاورند. نکته‌ای که قابل‌توجه است، این بوده که در تصویربرداری‌های صورت‌گرفته از ستون فقرات افرادی که درگذشته عمل فیوژن را انجام داده‌اند و اکنون بهبود یافته‌اند، می‌توان میله و پیچ و مهره‌های ستون فقرات را دید.
عمل جراحی به شیوه کورپکتومی به چه معنا است؟
گاهی انحراف ستون مهره‌های فرد به‌گونه‌ای است که لازم است برخی از مهره‌های منحرف شده به‌طورکلی جدا شوند تا عوارض ناشی از تنگی در کانال نخاع در فرد برطرف شود. در این شرایط از عمل کورپکتومی استفاده می‌شود. جای خالی مهره‌های جدا شده با استفاده از استخوان مصنوعی یا گرافت‌های استخوانی بدن فرد از ناحیه لگن پر می‌شود. این روش جراحی یکی از روش‌های پر تهاجم محسوب می‌شود. ازاین‌رو، مدت‌زمان زیادی لازم است تا فرد علائم بهبودی را در خود مشاهده کند.
عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع چیست؟
استفاده از هر روش درمانی در حوزه‌های متخلف پزشکی خالی از عوارض نیست. شما می‌توانید با مصرف یک مسکن ساده به عوارض گوناگونی دچار شوید که گاهی لازم است زمان و هزینه زیادی را صرف کنید تا این عوارض بهبود یابند.
در این میان، شیوه‌های جراحی تنگی مجرای نخاعی جزء روش‌های تهاجمی محسوب می‌شوند و مستلزم انجام مداخلات پزشکی مستقیم در بدن هستند تا وضعیت قرارگیری نخاع، ریشه‌های عصبی نخاع و مهرهای ستون فقرات و اجزای آن به حالت نرمال و طبیعی برگردند. بنابراین، جای تعجبی ندارد که فرد به عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاعی مبتلا شود.
خبر خوب در این زمینه آن است که امروزه پیشرفت‌های مختلفی در زمینه تکنیک‌های جراحی صورت‌گرفته است تا هر چه بیشتر از بیمار در برابر عوارض عمل تنگی مجرای نخاع محافظت کند و دوره نقاهت و بهبودی او را کوتاه‌تر کند. در این میان، دانش، تجربه و مهارت پزشک معالج و تجهیزات پزشکی مورد استفاده حین عمل می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در شدت و میزان عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاع ایفا کنند.
پزشکان متخصص مجموعه ما با برخورداری از مهارت بالا و دانش به‌روز خود رضایت بالایی از بیماران را کسب کرده‌اند و توانسته‌اند میزان عوارض عمل جراحی تنگی در کانال نخاعی را به حداقل ممکن برسانند. به‌طورکلی، برخی از متداول‌ترین عوارض بعد عمل تنگی مجرای نخاع عبارت‌اند از:
عفونت
ادغام‌نشدن مهره‌های مورد نظر و عدم پیوند استخوان
ایجاد ترومبوزید عمقی یا لخته‌های خون در اندام‌های تحتانی
ایجاد شکستگی یا لق زدگی در محل قرارگیری پیچ و مهره‌ها در ستون فقرات
احتمال آسیب به نخاع و ریشه‌های عصبی آن
پاره شدن دورال
نشت مایع مغزی نخاعی
خطرات ناشی از ضعف بینایی
ناپایداری یا لقی در ناحیه ستون فقرات
سایر عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاعی
و در نهایت، مرگ‌ومیر ناشی از عمل
در ادامه به هر یک از این موارد می‌پردازیم.
ایجاد عفونت به‌عنوان بخشی از عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع
عفونت یکی از عوارض شایع در هر عمل جراحی است و جراحی تنگی مجرای نخاعی نیز از این قاعده مستثنی نیست. عفونت به دودسته عفونت سطحی و عفونت عمقی تقسیم می‌شود. این نکته را در نظر بگیرید که میزان شیوع عفونت سطحی بیشتر از نوع عمقی آن است، اما درهرصورت، احتمال ابتلا به هر دو نوع عفونت وجود دارد. عواملی مانند بیماری‌های زمینه‌ای مثل دیابت، چاقی، ضعیف‌بودن سیستم ایمنی بدن، مصرف داروهای کورتونی و استروئیدی می‌توانند احتمال ابتلای فرد به عفونت را افزایش دهند.
زمانی که فرد به عفونت سطحی دچار می‌شود، محل عفونت در نزدیکی سطح پوست قرار دارد و فرد با مشکلاتی مانند تب، درد، تورم و قرمزی در محل حراجی و استشمام بوی بد در محل جراحی و خروج مایع شفاف از آن روبرو می‌شود. در این حالت ممکن است نیاز باشد تا تعدادی از بخیه‌های محل جراحی باز شوند و شستشوها و سایر اقدامات درمانی لازم در این زمینه انجام شوند.
این در حالی است که اگر فرد به عفونت عمقی که در زیر عضلات هستند، دچار شود، شرایط حادتری به وجود می‌آید و گاهی لازم است تا تمامی بخیه‌ها باز شوند و اجازه دهند تا زخم به‌صورت باز و به‌مرورزمان ترمیم یابد. اگر عفونت مربوط به پیچ‌ومهره‌ای باشد که در ناحیه ستون فقرات قرار گرفته‌اند، چاره‌ای جز خارج‌کردن آن‌ها از بدن بیمار و انجام اقداماتی مانند شستشو وجود ندارد.
گاهی ممکن است دیسک دچار عفونت شود. در این شرایط پزشک معالج چاره‌ای جز این امر ندارد که دیسک عفونی شده را شستشو در اتاق عمل دهد. در حالت دیگر، این احتمال وجود دارد که مهرهای که در آن پیچ‌ومهره قرار گرفته است، دچار عفونت شود.
این شرایط بسیار حاد است و نیاز است تا فرد بیمار در بیمارستان تحت‌نظر قرار بگیرد و آنتی‌بیوتیک‌های قوی دریافت کند. ذکر این نکته الزامی است که احتمال ابتلای فرد به عفونت به‌ویژه عفونت عمقی به‌شدت ضعیف است. ازاین‌رو، نباید نگرانی خاصی در این مورد داشته باشید.
ادغام‌نشدن مهره‌های مورد نظر به‌عنوان عوارض بعد از جراحی تنگی کانال نخاعی
گاهی هدف از انجام عمل تنگی مجرای نخاعی متصل‌کردن برخی مهره‌های ستون فقرات با یکدیگر است. در این میان، عوامل متعددی مانند داشتن بیماری زمینه‌ای دیابت، عفونت، پوکی‌استخوان، اضافه‌وزن و عدم خون‌رسانی درست به ناحیه مورد نظر می‌توانند در فرایند ادغام یا جوش‌خوردن مهره‌های ستون فقرات اختلال ایجاد کنند.
گاهی نیز بدن فرد بیمار از نظرداشتن موادی مانند کلسیم‌ها، مواد پروتئینی، مواد معدنی، ویتامین‌های ضروری مانند C و D فقیر است و از سوءتغذیه رنج می‌برد. این امر نیز می‌تواند فرآیند جوش‌خوردن مهره‌های ستون فقرات و پیوند استخوان را به تعویق بیندازد و حتی مانع از آن شود. در این میان، استعمال دخانیات و کشیدن بیش از حد سیگار نیز می‌تواند این عارضه را تشدید کند.
ترومبوزید عمقی یا لخته‌های خونی در اندام‌های تحتانی به‌عنوان عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع
معمولاً در افرادی که عمل جراحی را به‌عنوان بخشی از درمان خود تجربه می‌کنند، لخته‌های خونی در کمر و پاهای آن‌ها به وجود می‌آیند که این پدیده به‌عنوان یکی از عوارض بعد از عمل جراحی تنگی در کانال نخاعی شمرده می‌شود. ترومبوزید می‌تواند با ورم مشاهده شده در قسمت پاها، احساس داغی در اندام‌های تحتانی و حتی ورم مشاهده شده در رگ‌های پا و ران بروز کند. افرادی که ترومبوزید عمقی را تجربه می‌کنند، در ناحیه پوست صورت دچار رنگ‌پریدگی نیز می‌شوند.
این عارضه می‌تواند بدون خطر برطرف شود، اما درصورتی‌که لخته‌های ایجاد شده در مسیر سیاهرگ‌ها حرکت کنند، می‌توانند به قسمت‌هایی مانند ریه انتقال یابند و باعث گرفتگی عروق ریه و حتی آمبولی ریه شوند. در این حالت فرد تنگی نفس، سرفه و احساس درد در ناحیه قفسه سینه را تجربه می‌کند و این آمبولی به مرگ فرد بیمار می‌انجامد.
به همین دلیل، هر چه فرد سریع‌تر به حرکت بپردازد و دوره استراحت خود را کوتاه کند، این ضایعه در اون خفیف‌تر می‌شود و خطرات کمتری سلامت او را تهدید می‌کنند. همچنین توصیه می‌شود که فرد در دوره نقاهت خود از جوراب‌های واریس استفاده کند تا جریان خون سرعت طبیعی خود را داشته باشند و به دلیل کندی در نواحی تحتانی، دچار لختگی نشود.
ایجاد شکستگی یا لق زدگی در محل قرارگیری پیچ و مهره‌ها به‌عنوان بخشی از عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی
گاهی پزشک معالج برای ثابت‌کردن وضعیت برخی از مهره‌های ستون فقرات از پیچ‌ومهره و میله استفاده می‌کند. در این میان این احتمال وجود دارد که به دلایلی مانند پوکی‌استخوان، اضافه‌وزن، ضربه یا پرت‌شدن، واردشدن فشار بیش از حد بر کمر و… پیچ و مهره‌های متصل به مهره‌ها دچار شکستگی شده یا لق شوند.
اگر پیچ و مهره‌ها بشکنند، لازم است که از یک عمل جراحی دیگر استفاده شود تا پیچ و مهره‌های شکسته شده با نمونه‌های سالم تعویض شوند. در شرایطی که لق زدگی در محل پیچ‌ومهره مشاهده شود، همچنین انجام عمل جراحی مجدداً برای ثابت‌کردن محل پیچ و مهره‌ها الزامی خواهد بود.
آسیب به نخاع و اعصاب آن از عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاعی
نمی‌توان ادعا کرد که در عمل تنگی در کانال نخاعی احتمال فلج شدن اندام‌هایی مانند دست، پا، انگشتان دست یا پا وجود ندارد. گاهی به دلیل آسیب به اعصاب اصلی این نواحی حین عمل و عدم امکان ترمیم آن‌ها این ضایعه ایجاد می‌شود. نشت کردن مایع مغزی نخاعی و عدم درمان به‌موقع آن و خونریزی داخلی در قسمت ستون فقرات نیز می‌توانند به فلجی یا بی‌حسی اندام‌های مختلف به‌ویژه اندام‌های تحتانی بینجامد.
گاهی نیز اعصاب نخاعی آسیب‌دیده مربوط به کنترل ادرار و مدفوع و همچنین تعادل فرد هستند. در این شرایط، فرد با مشکلات تعادلی روبرو می‌شود و ممکن است توانایی جزئی یا کامل کنترل ادرار و مدفوع خود را از دست بدهد. به همین دلیل، توصیه می‌شود که در هنگام انتخاب پزشک معالج دقت لازم را داشته باشید؛ چراکه پزشک باتجربه و ماهر می‌تواند احتمال این عارضه جدی و دائمی را به‌شدت کاهش دهد.
پارگی دورال به‌عنوان عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاع
آناتومی بدن به‌گونه‌ای است که نخاع و اعصاب آن توسط پوشش نازکی احاطه می‌شوند که از آب پر شده است. این پوشش نازک در حفظ و نگهداری از مایع مغزی نخاعی نقش مهمی را ایفا می‌کند و دورال نام دارد. گاهی در عمل جراحی تنگی مجرای نخاعی این پوشش دچار آسیب می‌شود.
در این هنگام، اگر جراح متوجه آسیب‌دیدگی دورال شود، آن را با بخیه ترمیم می‌کند تا به‌مرورزمان پارگی ایجاد شده بهبود یابد. اما گاهی اتفاق می‌افتد که پارگی در دورال حین جراحی تشخیص داده نمی‌شود.
در این شرایط، فرد بعد از عمل دچار سردردهایی می‌شود که این درد می‌تواند ناشی از نشت کردن مایع مغزی نخاعی باشد. پزشک معالج با انجام مجدد یک جراحی دیگر، پارگی ایجاد شده را اصلاح می‌کند. بنابراین، پارگی دورال می‌تواند بخشی از عوارض عمل تنگی مجرای نخاع باشد.
نشت مایع مغزی نخاعی از عوارض بعد از عمل جراحی تنگی در کانال نخاعی
عوارض عمل تنگی مجرای نخاع بسیار گسترده هستند که یکی از مهمترین آن‌ها نشت کردن مایع مغزی نخاعی است. زمانی که نشتی ایجاد شده حین عمل جزئی باشد و پزشک متوجه آن نشود تا محل پارگی را ترمیم می‌کند، فرد بعد از عمل با علائمی مانند سردردهای شدید، احساس تهوع و استفراغ، وزوزکردن گوش، حساس‌بودن بیمار به نور و درد در ناحیه گردن یا کتف روبرو می‌شود.
پزشک با بررسی این علائم می‌تواند به وجود نشتی در مایع مغزی نخاعی پی ببرد. این عارضه با انجام مجدد یک جراحی دیگر و اصلاح محل پارگی قابل‌رفع است.
مشکلات بینایی از عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاعی
اغلب افرادی که عمل تنگی در کانال نخاعی را تجربه می‌کنند، بعد از بیرون آمدن از اتاق عمل با ورم یا زخم در ناحیه صورت مواجه می‌شوند. این امر به دلیل آن بوده که یکی از پوزیشن‌های انجام عمل تنگی مجرای نخاع خواباندن فرد روی شکم است. در این پوزیشن ممکن است سر فرد طی بیهوشی به‌گونه‌ای قرار بگیرد که به ناحیه چشم و مردک آن فشار بیش از حدی وارد شود. این فشار بیش از طی چند ساعت عمل ادامه دارد و می‌تواند بعد از عمل با عوارضی مانند ضعف بینایی خود را نشان دهد.
بروز عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاع به شکل ناپایداری یا لقی در ناحیه ستون فقرات
گاهی تنگی مجرای نخاعی به دلیل فشاری است که از طریق قسمت‌های بیرونی مهره‌های ستون فقرات به نخاع و اعصاب آن انتقال می‌یابد. برای رفع این حالت، در عمل لامینکتومی بخش‌هایی از قوس مهره‌های ستون فقرات برداشته می‌شوند. این امر می‌تواند باعث احساس کمردرد بعد از عمل شود که این درد به دلیل ناپایداری یا لق شدگی در ستون فقرات است.
گاهی نیز قسمت‌های تحتانی مهره‌های ستون فقرات به طور سهوی و طی عمل‌های دیگر آسیب می‌بیند و این ضایعه را به وجود می‌آورد. درهرحال، برای رفع این مشکل انجام عمل جراحی دیگری لازم است و باید مهره‌های ستون فقرات با پیچ‌ومهره در جای خود قرار بگیرند تا این لق شدگی از بین برود.
سایر عوارض عمل تنگی نخاع
علاوه بر تمامی عوارضی که به آن‌ها اشاره کردیم، ممکن است فرد با درد و خونریزی روبرو شود. همچنین ممکن است فرد به مواد بیهوشی حساسیت نشان دهد. این حساسیت به‌صورت خارش و کهیر پوستی؛ ورم بیش از حد زبان، لب و صورت؛ حالت تهوع و استفراغ؛ تنفس غیرعادی؛ سرگیجه؛ پایین‌بودن هوشیاری و بی‌نظمی در ضربان قلب خود را نشان دهد.
برخی از این علائم نیاز به پیگیری جدی پزشکی ندارند و به‌خودی‌خود برطرف می‌شوند. اما گاهی این علائم هشداردهنده هستند و لازم است پیگیری‌های لازم در مورد آن‌ها انجام شود. همچنین به‌وجودآمدن اسکارهای برجسته یا فرورفته نیز از عوارض پس از عمل جراحی تنگی مجرای نخاعی محسوب می‌شوند.
مرگ‌ومیر به‌عنوان یکی از عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع
مرگ می‌تواند حین عمل و در اثر آسیب به رگ‌های اصلی ناحیه لگن و شکم باشد و یا می‌تواند بعد از عمل رخ دهد. این امر در اثر عوامل دیگری مانند خونریزی بیش از حد و عدم کنترل آن، عفونت و انتقال آن به اندام‌های حیاتی، انسداد رگ‌های ریه و آمبولی ریه، نشت مایع مغزی نخاعی و… رخ میدهد. این نکته را در نظر بگیرید که مرگ در تمامی اعمال جراحی به‌عنوان یکی از عوارض جدی آن محسوب می‌شود و این امر تنها به عمل تنگی در کانال نخاعی اختصاص ندارد.
خبر خوب در این زمینه این است که احتمال این رخداد در عمل‌های تنگی مجرای نخاعی بسیار کم است و سن بیمار، وضعیت جسمانی آن، سابقه بیماری‌های زمینه‌ای از جمله دیابت می‌توانند در این زمینه نقش مهمی را ایفا کنند.
چگونه می‌توان خطرات جراحی تنگی کانال نخاع را به حداقل رساند؟
علاوه بر نحوه انجام جراحی، مراقبت‌های قبل و بعد از جراحی تأثیری زیادی در کم‌کردن خطرات جراحی بر عهده دارد و روند بهبودی بیمار محدود به یک الی چند ساعتی که در اتاق عمل انجام می‌شود، نیست. روند بهبودی از قبل از جراحی تنگی در کانال نخاعی شروع شده و تا مدت‌ها پس از جراحی ادامه دارد. به همین جهت پیشنهاد می‌شود قبل از انجام جراحی یک‌سری نقاط را رعایت کنید تا خطرات جراحی تا حد زیادی کاهش بیابد. این مراقبت‌ها شامل:
درصورتی‌که از داروهای ضدانعقاد همچون آسپیرین استفاده می‌کنید توصیه می‌شود چندین هفته قبل از جراحی مصرف این‌گونه داروها را متوقف کنید.
متوقف کردن مکمل‌های گیاهی زیرا این مکمل‌ها سبب افزایش خونریزی و اختلال در روند جراحی خواهد شد.
در صورت که مبتلا به بیماری زمینه‌ای هستید و دارو خاصی مصرف می‌کنید حتماً پزشک و متخصص ستون فقرات خود را در جریان بگذارید.
برای مدتی قبل و بعد از جراحی تنگی مجرای نخاعی، سیگار را ترک کنید زیرا سیگار روند بهبودی زخم‌ها و احتمال ابتلا به عفونت پس از جراحی را افزایش میدهد.
توجه نمایید هشت الی 12 ساعت قبل از جراحی معده باید خالی باشد اما توصیه می‌شود روز قبل از جراحی به اندازه کافی آب بنوشید تا با انبساط طبیعی رگها به روند جراحی کمک کنید.
سخن پایانی
تنگی در کانال نخاعی یکی از مشکلات آزاردهنده‌ای است که طیف گسترده‌ای از اقدامات درمانی را در بر می‌گیرد. انجام عمل‌های جراحی مختلف یکی از اقدامات مؤثر برای رفع این مشکل و یا تقلیل علائم این بیماری است. در این میان، مخاطرات و عوارضی فرد بیمار را تهدید می‌کند که آگاهی از آن‌ها می‌تواند عامل مهمی برای کاهش بروز جدی آن‌ها باشد.
اگر شما نیز در ناحیه ستون فقرات خود دچار مشکل هستید و اقدام درمانی در قالب جراحی را در دستور کار خود دارید، می‌توانید با انتخاب پزشکان حاذق و باتجربه مجموعه ما تا حد زیادی عوارض بعد از عمل تنگی کانال نخاع را کاهش دهید و به موفق‌بودن درمان خود کمک کنید. شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه عوارض بعد از عمل جراحی تنگی کانال نخاعی با ما در تماس باشید.
عمل جراحی تنگی کانال نخاع، پایان راه نیست؛ بلکه آغاز مرحله‌ای حساس برای بازگشت به زندگی عادی است! اگر پس از عمل با عوارضی مانند درد، بی‌حسی یا محدودیت حرکتی مواجه هستید،کلینیک ما با تیم متخصصان باتجربه و برنامه‌های توان‌بخشی شخصی‌سازی‌شده، همراه شماست تا بهبودی سریع‌تر و ایمن‌تر را تجربه کنید. فراموش نکنید که پیگیری دقیق مراقبت‌های پس از عمل، کلید موفقیت درمان است!
