آیا “عمل دیسک کمر و تنگی نخاع” میتواند موثر باشد؟ تنگی نخاع و مشکلات مرتبط با دیسک کمر میتوانند یکی از تجربههای ناراحتکننده و محدودکننده در زندگی انسان باشند. اما خبر خوب این است که امروزه، تکنولوژی پزشکی پیشرفته و علم پزشکی پیشرفته به افراد امکان میدهد تا به کمک روشهایی مانند عمل تنگی نخاع و دیسک کمر تا حد قابلتوجهی بهبودی یافته و به زندگی بدون درد و محدودیت ادامه دهند.
این عمل جراحی بهقدری حساس و ظریف است که حتماً باید در انتخاب پزشک جراح دقت بفرمایی، بهتر است این عمل حساس را به دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع که فوقتخصص ستون فقرات است بسپارید تا اینکه بهبودی شما سریعتر اتفاق بیفتد و عوارض کمتری هم تجربه کنید و دچار عوارض نشوید. در این مقاله، ما به بررسی جزئیات این روشهای تحول دهنده و علائم مشترک مشکلات دیسک کمر و تنگی نخاع میپردازیم.
عمل دیسک کمر و تنگی نخاع چیست؟
عمل در دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع دو مفهوم مرتبط اما متفاوت هستند. به همین دلیل ما در ابتدا هرکدام از این مفاهیم را به طور جداگانه تعریف خواهیم کرد که عبارتاند از:
عمل دیسک کمر (عمل لامینکتومی)
این نوع عمل جراحی برای افرادی که مشکلاتی با دیسک فشرده شده در ناحیه کمر دارند، انجام میشود. دیسکها ساختارهای کوچکی هستند که در ناحیه میانی کمر (میان دیسکهای فقرات کمری) قرار دارند و در صورت فشار یا ترکخوردن، میتوانند به عصبها فشار وارد کنند و منجر به درد شدید در کمر، پاها و حتی مشکلات عصبی مانند بیحسی پاها شوند.
در عمل دیسک کمر، جراح دیسک آسیبدیده را برداشته یا اصلاح میکند تا فشار اضافی برطرف شده و عصبها آزاد شوند. این عمل ممکن است با استفاده از تکنیکهای جراحی مختلفی انجام شود که بسته به میزان آسیب، مهارت پزشک، امکانات موجود و شرایط سلامتی بیمار متفاوت خواهد بود.
همچنین توجه داشته باشید اکثر پزشکان سعی میکنند قبل از اقدام برای عمل در دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع ابتدا از روشهای غیرتهاجمی مانند تغییر سبک زندگی، فیزیوتراپی و… برای درمان استفاده کنند و در نهایت اگر هیچ راه چاره دیگری وجود نداشت، از این عمل کمک میگیرند.
تنگی نخاع (اسپینال استنوز)
عمل تنگی نخاع و دیسک کمر (Spinal Decompression Surgery) یک نوع جراحی است که بهمنظور کاهش فشار و تنگی در نخاع انجام میشود. تنگی نخاع ممکن است ناشی از چندین عامل مانند تومورها، آسیب به نخاع، ستون فقرات یا دیگر مشکلات تشخیصدادهشده در منطقه نخاع باشد. این مشکلات میتوانند منجر به علائمی مانند درد، ضعف عضلات، مشکلات حرکتی، اختلالات عصبی و حتی عارضههای جدی در سلامتی فرد شوند.
عمل دیسک کمر و تنگی نخاع برای چه افرادی انجام میشود؟
عمل در دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع شاید در کنار هم بیایند ولی دو نوع جراحی مختلف هستند و برای رفع مشکلات متفاوتی انجام میشوند. در ادامه خواهیم گفت هرکدام از این عملها برای رفع چه مسئلهای انجام میشوند:
عمل دیسک کمر (لامینکتومی)
این عمل برای درمان مشکلات مرتبط با دیسک فشرده و فشار بر روی اعصاب مغزی (عصبهای فشرده شده) در ناحیه کمر (مهمترین بخشهای کمری که با دیسک فشرده درگیر میشوند) انجام میشود. این مشکلات معمولاً منجر به درد، اسکیاتیکا (درد رادیاتوری از پایین کمر به پا) و سایر علائم مشابه میشوند. در عمل دیسک کمر، قسمتی از لامینا (پوستهای استخوانی که نخاع را محافظت میکند) برای دسترسی به دیسک فشرده برداشته میشود.
جراحی تنگی نخاع (لامینکتومی دکمهای)
این عمل برای درمان تنگی نخاع در ناحیه کمری انجام میشود. تنگی نخاع ممکن است به علت رشد استخوانهای اضافی در کمر، ترکیبی از آسیبهای استخوانی و غضروفی یا دلایل دیگری رخ دهد. این مشکل میتواند به فشار بر روی نخاع و اعصاب مغزی و ایجاد درد و مشکلات حرکتی منجر شود. در جراحی تنگی نخاع، بخشی از لامینا و استخوانها برای ایجاد فضای بیشتر برای نخاع و اعصاب مغزی برداشته میشود.
توجه داشته باشید که عمل در دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع باید توسط یک جراح متخصص باتجربه و کاربلد انجام شود و تصمیم به انجام این جراحیها باید بر اساس تاریخچه بالینی و تشخیص دقیق پزشک اتخاذ شود. افرادی که احتمالاً به این عملها نیاز دارند، شامل افرادی هستند که مشکلات کمری جدی دارند و زندگی روزمره و کیفیت زندگی آنها بهشدت تحتتأثیر این مشکلات قرار گرفته است و فعالیتهای آنها را محدود کرده است.
شایعترین علل تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی یک مسئله پیچیده است و عوامل متعددی میتوانند باعث ایجاد آن شوند. این مسائل را میتوان به دودسته تقسیم کرد: عوامل اکتسابی (پس از تولد) و عوامل مادرزادی (از زمان تولد).
تنگی کانال نخاعی اکتسابی به این معنا است که شما بعد از تولد و عمدتاً در سنین بالا بعد از 50 سالگی به آن مبتلا میشوید. این نوع تنگی کانال نخاعی که میتواند نیاز به عمل تنگی کانال نخاع و دیسک در قسمت کمر را ایجاد کند، به طور عمده ناشی از تغییرات در ستون فقرات به علت پیری است که تغییرات دژنراتیوی اعضاء نامیده میشوند. عواملی که به تنگی کانال نخاعی اکتسابی منجر میشوند، عبارتاند از:
رشد اضافی استخوان
آرتروز (استئوآرتریت) عمدتاً بهعنوان ساییدگی و پارگی شناخته میشود که در نتیجه پیری طبیعی ستون فقرات رخ میدهد. این پروسه باعث ساییدگی و پارگی غضروفهای مفصلی، از جمله غضروفهای ستون فقرات، میشود.
هنگامی که غضروفها از بین میروند، استخوانها شروع به تماس و ساییدگی یکدیگر میکنند. این موضوع میتواند منجر به تشکیل ساختارهای استخوانی نظیر خارهای استخوانی گردد که بهطرف کانال نخاعی گسترش مییابند و فضای کانال را باریکتر میکنند.
دیسکهای برآمده یا فتقهای دیسکی
دیسکها در بین هر دو مهره از ستون فقرات وجود دارند و بهعنوان محافظهای ضربهای برای ستون فقرات عمل میکنند. باگذشت زمان و پیری، دیسکها خشک و صاف میشوند. ترکهای در لبه خارجی دیسکها میتوانند منجر به فشردن مرکز نرم دیسک شوند و به اعصاب نزدیک دیسک فشار وارد کنند که منجر به درد و عوارض دیگر مانند بیحسی در پایینتنه میشود.
رباطهای ضخیم
این نوارهای فیبری، وظیفه نگهداشتن ستون فقرات شما را در کنار هم دارند. وقوع آرتریت ممکن است در طول زمان منجر به ضخیمشدن رباطها و نیاز به عمل دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع شود.
شکستگیها و آسیبهای ستون فقرات
عمل دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع میتواند به دلیل آسیبهای محیطی مانند شکستگیها انجام شود. شکستگی یا آسیب به استخوانهای مهرهها یا نزدیک ستون فقرات ممکن است منجر به تنگی فضای کانال نخاعی شود. همچنین، وقوع التهاب بهعنوان پاسخ به صدمات در نزدیکی ستون فقرات نیز میتواند مشکلاتی ایجاد کند.
کیستها یا تومورهای نخاعی
رشد غیرعادی کیستها یا تومورها در طناب نخاعی یا بین نخاع و استخوانها ممکن است باعث تنگی کانال نخاعی و نیاز به عمل تنگی کانال نخاع و دیسک در قسمت کمر شود.
همانطور که گفتیم، تنگی کانال نخاعی میتواند بهصورت مادرزادی بر نوزادان و کودکان تأثیر بگذارد و ممکن است به دلیل دو عامل زیر ایجاد شود:
مشکلات تشکیل ستون فقرات در طول رشد جنین
در زمان تشکیل جنین، ممکن است مشکلات در تشکیل ستون فقرات به وجود آید که باعث تنگی کانال نخاعی میشود.
شرایط ژنتیکی (ارثی)
علت دیگر ممکن است مرتبط با شرایط ژنتیکی و ارثی باشد. این شرایط ممکن است ناشی از جهشهای ژنتیکی باشند و به تنگی کانال نخاعی منجر شوند.
تعدادی از علل مادرزادی تنگی نخاع عبارتاند از:
آکندروپلازی (کوتولگی ژنتیکی)
این اختلال رشد استخوانی به علت جهش ژنتیکی رخ میدهد و ممکن است منجر به کوتولگی فرد شود.
دیسرافیسم ستون فقرات
وقتی ستون فقرات، نخاع یا ریشههای عصبی بهدرستی در طول رشد جنین تشکیل نمیشوند، بهعنوان دیسرافیسم ستون فقرات شناخته میشود. برخی نمونههای این مشکل شامل اسپینا بیفیدا و سایر نقایص لوله عصبی هستند.
کیفوز مادرزادی
وقتی ستون فقرات کودک به میزان بیشتر از حد معمول به سمت بیرون خم میشود و بالای پشت آن به طور نامتعارف برجسته و بیشتر به نظر میرسد، بهعنوان کیفوز شناخته میشود. این عارضه به علت مشکلات در رشد ستون فقرات جنین ایجاد میشود.
پوکیاستخوان
این بیماری ژنتیکی نادر باعث رشد غیرطبیعی و افزایش چگالی استخوانهای کودک میشود و در نهایت میتواند منجر به مشکلات ستون فقرات و نیاز به عمل دیسک بین مهره کمر و تنگی کانال نخاع شود.
سندرم مورکیو
این بیماری ژنتیکی نادر بر استخوانها، ستون فقرات و سایر اجزای بدن کودک تأثیر میگذارد و ممکن است مشکلات ستون فقرات مانند تنگی کانال نخاع و دیسک کمر را ایجاد کند.
اگزوستوزهای متعدد ارثی (آکلازیس دیافیز)
این بیماری ژنتیکی نادر باعث ایجاد چندین رشد کوچک استخوانی (برجستگی) میشود که ممکن است روی مهرههای ستون فقرات کودک رشد کند و کانال نخاعی او را تحتتأثیر قرار دهد.
دلایل نیاز به عمل دیسک کمر و تنگی نخاع چیست؟
جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع هرکدام معمولاً به دلیل مشکلات مرتبط با دیسک بین مهرههای کمری و باریک شدن ناحیه نخاعی انجام میشود. دیسکها، ساختارهای غضروفی و ژلمانند هستند که بین مهرههای کمری (مهرههای لغزنده) قرار دارند و وظیفه کاهش شدت ضربات و فشارهای وارد شده به مهرهها را دارند.
دلایل نیاز به هرکدام از انواع جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع متفاوت است ولی در زیر موارد مربوط به هر دو را خواهیم شمرد:
دلایل نیاز به جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع ممکن است عبارت باشند از:
فتق دیسک (Disc Herniation)
در این مورد، قسمت داخلی یا ژلهای دیسک به خارج از مکان معمول خود حرکت کرده و بر اعصاب محیطی آن دیسک فشار وارد میکند. این موضوع میتواند فشار روی اعصاب کمری ایجاد کند و به علائمی مانند درد کمر و پاها، اختلالات حسی و حتی ضعف عضلات منجر شود.
تراکم نخاعی (Spinal Stenosis)
در این حالت، فضای کانال نخاعی کمری که محیطی برای اعصاب کمری فراهم میکند، باریک میشود. این تنگی میتواند به علائمی مانند درد، خستگی، تنگی در پاها و مشکلات حرکتی منجر شود که در حالت شدید برای درمان نیاز به جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع وجود دارد.
تراکم فیبروزی (Spinal Fibrosis)
در برخی موارد پس از جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع، ایجاد ژلاتین ناشی از عمل جراحی میتواند منجر به تشکیل بافت فیبروزی شود. این موضوع ممکن است به تراکم نخاعی و درد مرتبط با آن منجر شود.
نفوذ دیسک (Disc Extrusion)
در برخی موارد، بخشهای اضافی از دیسک ممکن است به خارج از مکان معمول خود وارد شوند و فشار روی اعصاب کمری ایجاد کنند. این موضوع به تنگی کانال نخاعی و علائم دردی و عصبی مرتبط با آن منجر میشود.
آسیب به مهرههای کمری
در برخی مواقع، دیسکها به مهرههای کمری نزدیک شده و ممکن است به آنها آسیب رسانده و به علائم فشار اضافی بر روی مهرهها و مغز نخاعی منجر شوند.
آرتروز (آسیب مفصلی)
نیاز به عمل تنگی کانال نخاع و دیسک در قسمت کمر به دلیل آرتروز میتواند امری معمول باشد. این بیماری به مرور منجر به فشار اضافی بر روی اعصاب و تغییرات در مفاصل کمر میشود و تنگی کانال نخاعی را ایجاد میکند.
تومورهای نخاعی
وجود تومورها در منطقه کمری میتواند به تنگی کانال نخاعی منجر شود. در این موارد، عمل تنگی کانال نخاع و دیسک در قسمت کمر باعث برداشتن تومور یا کاهش اندازه آن تا حدی است که فشار روی نخاع را کاهش میدهد.
عوارض مادرزادی
برخی از افراد از تنگی کانال نخاعی مادرزادی رنج میبرند. این وضعیت ممکن است نیاز به عمل تنگی کانال نخاع و دیسک در قسمت کمر داشته باشد، بهویژه اگر علائم ایجاد شده زندگی کودک را کاملاً مختل کرده باشد.
بهترین روشهای عمل دیسک کمر و تنگی نخاع
جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع یکروند پیچیده است و نیازمند توجه ویژه به ستون فقرات حساس شماست. این روند فقط در شرایطی در نظر گرفته میشود که تمام گزینههای غیرتهاجمی درمانی دیگر بینتیجه مانده باشند.
خوشبختانه، بسیاری از افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی نیازی به جراحی ندارند و با روشهای غیرجراحی بهبود پیدا میکنند. بااینحال، درصورتیکه روشهای دیگر تأثیر مورد نظر را نداشته باشند و یا خطری بیمار را تهدید کند، ممکن است جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع تنها گزینه درمان باشد.
انواع جراحی برای جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع عبارتاند از:
لامینکتومی (جراحی برای رفع فشار)
این جراحی رایجترین نوع جراحی برای عمل تنگی کانال نخاع و دیسک در قسمت کمر است. در این روش، لامینا (بخشی از مهره) برداشته میشود. جراح ممکن است برخی از رباطها و خارهای استخوانی ایجاد شده را نیز حذف کند. این اقدام باعث ایجاد فضای بیشتری برای نخاع و اعصاب عبوری میشود.
لامینوتومی
این نوع جراحی یک لامینکتومی جزئی است. جراح در این جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع تنها بخش کوچکی از لامینا را برمیدارد، ناحیهای که بیشترین فشار را بر روی اعصاب وارد میکند.
لامینوپلاستی
این روش جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع تنها برای تنگی کانال نخاعی گردنی استفاده میشود. جراح بخشی از لامینا را برمیدارد تا فضای بیشتری برای کانال ایجاد کند. او از صفحات و پیچهای فلزی برای ایجاد یک پل لولایی در سراسر ناحیهای که استخوان را جدا کردهاند، استفاده میکند.
فورامینوتومی
فورامن ناحیهای در مهرههای شماست که ریشههای عصبی از آنجا خارج میشوند. این روش شامل برداشتن استخوان یا بافت در این ناحیه است تا فضای بیشتری برای ریشههای عصبی عبوری فراهم شود.
اسپیسرهای بینخاری
این نوع جراحی کم تهاجمی برای جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع جهت درمان برخی افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی کمری مناسب است. جراح فواصلی را بین استخوانها قرار میدهد که فرآیندهای خاردار نامیده میشوند. این فواصل به مهرهها کمک میکنند تا حدی از هم دور باشند و فضای بیشتری برای عبور عصبها ایجاد کنند.
فیوژن ستون فقرات
این نوع جراحی توسط متخصصان، بهعنوان گزینة آخر مدنظر قرار میگیرد. آنها تنها زمانی به این مسئله فکر میکنند که شما دچار درد عصبی شدید ناشی از تنگی کانال نخاعی هستید و احتمال فلج اندام وجود دارد. در واقع وضعیتی که ستون فقرات شما پایدار نیست و سایر درمانها موثر نبودهاند. در جراحی فیوژن ستون فقرات، دو مهره را به طور دائمی به هم متصل میکنند.
جراحی میکروتومی
این نوع جراحی با استفاده از تکنیکهای میکروسکوپیک انجام میشود و به کاهش نیاز به جراحی شدید و عوارض احتمالی منجر خواهد شد.
جراحی تخلیه فیبرهای عصبی
این نوع جراحی به انتخاب عصبشناسان در مواردی انجام میشود که دیسک فشار زیادی بر روی عصبها وارد کرده است. در این جراحی، فیبرهای عصبی از دیسک جدا شده و فشار روی آنها برداشته خواهد شد.
کیلوپلاستی
این روش برای تقویت و تعمیر دیسک به کار میرود. در این روش، مواد ژلاتینی جهت پیشگیری از فشار بیشتر بر روی دیسک تزریق میشوند.
لازم به ذکر است هر یک از این روشها مزایا و معایب خود دارند، و پزشک شما باید بر اساس مشکلات خاص شما تصمیم به انجام یکی از این روشها بگیرد. قبل از انجام هر جراحی، مهم است که با پزشک خود به طور دقیق در مورد گزینههای درمانی و جزئیات جراحی مشورت کنید تا تصمیم بهتری بگیرید.
نحوه تشخیص تنگی نخاعی و نیاز به عمل دیسک کمر و تنگی نخاع
متخصص شما، تاریخچه پزشکی شما را بازبینی کرده، از علائم مشکل شما سؤال میپرسد و یک معاینه فیزیکی انجام میدهد. این ارائهدهنده ممکن است ستون فقرات شما را بهصورت لمسی بررسی کرده و روی مناطق مختلف فشار اعمال کند تا ببیند آیا دردی ایجاد میشود یا خیر؟
او ممکن است از شما بخواهد که در جهات مختلف خم شوید تا بررسی کند که آیا برخی از موقعیتهای ستون فقرات باعث ایجاد علائم میشوند یا خیر؟
همچنین، شما نیاز به آزمایشهای تصویربرداری دارید تا ارائهدهنده شما بتواند ستون فقرات شما را مشاهده کرده و مکان دقیق، نوع و شدت مشکل را تشخیص دهد. این آزمایشها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
اشعه ایکس ستون فقرات
اشعه ایکس از تابش کمی برای نمایش تغییرات در ساختار استخوان استفاده میکند. بهعنوانمثال، میتواند ازدستدادن ارتفاع دیسک یا خارهای استخوانی را نشان دهد.
MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی)
در این روش از امواج رادیویی و یک آهنربای قدرتمند برای ایجاد تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما استفاده میکند. امآرآی تصاویر دقیقی از اعصاب، دیسک و نخاع شما ارائه میدهد و میتواند هر توموری را آشکار کند. برای تشخیص نیاز به جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع معمولاً امآرآی انجام میشود.
CT Scan (توموگرافی کامپیوتری) یا Myelogram (سی تی میلوگرام)
توموگرافی کامپیوتری تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما با استفاده از ترکیبی از اشعه ایکس ایجاد میکند. سیتی میلوگرام از رنگ کنتراست برای بهبود دید ارائهدهنده شما نسبت به نخاع و اعصاب شما استفاده میکند.
در طول عمل دیسک کمر و تنگی نخاع چه اتفاقی میافتد؟
جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاعی یکروند پیچیده و دقیق است و اتفاقات مختلفی در طول این عمل ممکن است رخ دهند. درواقع، بسته به اینکه چه نوع عملی قرار است انجام شود، مراحل انجام آن متفاوت خواهد بود. در ادامه به برخی از اتفاقات عمومی که در طول این عمل خواهد افتاد، اشاره میشود:
آمادهسازی بیمار
قبل از عمل، بیمار تحت بیهوشی کامل قرار میگیرد و یا ممکن است از تزریق داروهای آرامبخش برای کنترل درد و تنش عضلات او استفاده شود. بهعبارتدیگر ممکن است از بیحسی موضعی برای او استفاده کنند.
برش و دسترسی
جراح یک برش را در ناحیه کمر بیمار انجام میدهد تا به منطقه عمل دسترسی پیدا کند. این برش معمولاً در خط میانی پشت بدن انجام میشود.
لامینکتومی
اگر عمل بهمنظور برطرفکردن تنگی نخاعی باشد، جراح لامینا (قسمتی از استخوان کمری) را برداشته و فضا را برای دسترسی به نخاع آزاد میکند.
برداشتن دیسک
اگر عمل بهمنظور علاج دیسک کمر باشد، جراح دیسک آسیبدیده را برداشته و اصلاح میکند.
فیوژن ستون فقرات
اگر درمان شامل فیوژن ستون فقرات باشد، جراح مهرههای مجاور را به یکدیگر وصل میکند.
بستن جراحی
پس از انجام ترمیمها و رفع مشکلات، جراح محل برش داده شده برای عمل را میبندد و بخیه میزند.
ریکاوری
بعد از عمل، بیمار به اتاق ریکاوری منتقل میشود تا از بیهوشی خارج شود. سپس به مرحله بازیابی منتقل میشود و تحتنظر پزشکان و پرستاران قرار میگیرد تا بهبودی او را نظارت کنند.
پیگیری و مراقبت
پس از عمل، بیمار نیاز به مراقبتهای ویژه دارد که بسته به نوع عمل و دستورات پزشک باید به طور دقیق انجام شوند.
توجه داشته باشید که این توصیف عمومی است و جزئیات و مراحل دقیق عمل ممکن است بسته به وضعیت بیمار و نوع مشکلات مختلف باشد. همچنین، هرکدام از عملهای جراحی میتوانند با مشکلات و عوارض خاص خود همراه باشند که باید با پزشک در این زمینه صحبت شود و با آگاهی کامل جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع را انجام دهید.
اقدامات لازم قبل از عمل تنگی نخاع و دیسک کمر چیست؟
قبل از عمل تنگی نخاع و دیسک کمر، برخی اقدامات لازم و مهم وجود دارد تا عمل با موفقیت انجام شود و به بهبودی شما کمک کند. بسته به شرایط هر بیمار ممکن است اقدامات خاص نیاز باشد که پزشک به شما اطلاع میدهد اما اقدامات عمومی شامل موارد زیر میشوند:
مشورت با پزشک متخصص
قبل از هر چیز، باید با پزشک متخصص خود در زمینه تنگی نخاع یا دیسک کمر مشورت کنید. پزشک شما بر اساس شرایط شما تشخیص و نیاز به جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع را قطعی میکند.
آزمونها و تصویربرداری
پزشک ممکن است تستها و تصویربرداری از منطقه مورد نیاز را از شما بخواهد. این ممکن است شامل اشعه ایکس، امآرآی (MRI)، توموگرافی کامپیوتری (CT scan) و آزمونهای خونی باشد تا مشکل و شرایط جسمی شما کاملاً مشخص شود.
پرسشوپاسخ با پزشک
در ملاقات با پزشک خود، سؤالات خود را بپرسید و از وی جزئیات عمل و انتظارات پس از عمل را بپرسید. این کار باعث میشود عمل دیسک کمر و تنگی نخاع را با نگرانی کمتر و موفقیت بیشتر انجام دهید.
بیهوشی و داروها
اگر شما داروهای خاصی مصرف میکنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. شما برای انجام جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع نیاز به بیهوشی خواهید داشت. به همین دلیل، پزشک و گروه بیهوشی ممکن است اطلاعات کاملی در مورد سابقه داروها و حالتهای بیماری شما بخواهند تا بیهوشی مناسبی را برای شما انتخاب کنند.
آمادهسازی روحی
جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع میتواند برای برخی افراد بسیار نگرانکننده باشد. برای آرامش خود، با یک مشاور یا روانپزشک مشورت کنید و راههای مدیریت استرس و اضطراب را یاد بگیرید.
- محدودیت مصرف مواد مخدر و دخانیات
پیش از عمل، از مصرف مواد مخدر و دخانیات خود پرهیز کنید. این مواد میتوانند تاثیر بدی بر بهبودی شما داشته باشند.
رژیم غذایی و ورزش
به رژیم غذایی سالم و ورزش منظم توجه کنید. این موارد میتوانند به بهبودی شما بعد از عمل کمک کنند.
مراقبتهای بعد از عمل دیسک کمر و تنگی نخاع
مراقبتهای لازم بعد از عمل جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع بسیار مهم هستند تا بهبودی شما پس از عمل بهخوبی صورت بگیرد و مشکلات جدیدی ایجاد نشود. در ادامه، مراقبتهایی که باید بعد از جراحی دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاع انجام دهید، آورده شده است:
پرهیز از فعالیتهای شدید
بعد از عمل، تا زمانی که پزشک شما تأیید نکند، از فعالیتهای شدیدی مانند بلندکردن اشیای سنگین یا ورزشهای تمرینی خاص پرهیز کنید.
استراحت کافی
استراحت به بدن شما کمک میکند تا زودتر بهبود یابد. پزشک شما ممکن است مقدار و نحوه استراحتی که نیاز دارید را مشخص کند.
درمان دارویی
در صورت نیاز، داروهایی که پزشک تجویز کرده است را بهدقت مصرف کنید. این داروها ممکن است در به کاهش درد، التهاب و تورم پس از عمل کمک کنند.
تعویض پانسمان
پانسمان که بر روی پوست شما در ناحیه برش قرار داده شده است، باید بهمنظور جلوگیری از عفونت تعویض شود. بهدقت به توصیههای پزشک در مورد تعویض پانسمان عمل کنید.
فیزیوتراپی
پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی یا تمرینهای تخصصی برای بهبود قدرت عضلات و انعطافپذیری در منطقه عمل را بعد از چند روز یا چند هفته تجویز کند. این تمرینها به بهبودی سریعتر کمک میکنند.
مراقبت از بخش عمل
مناطقی که عمل شدهاند را بهدقت نظافت کنید. همچنین، از آنها در برابر مواد خارجی و آلودگیها محافظت کنید.
تنظیم محل خواب
اگر پس از عمل باید بر روی تخت بخوابید، تخت خود را مطابق با توصیههای پزشک تنظیم کنید تا بدن شما حمایت کافی داشته باشد.
تغذیه مناسب
تغذیه صحیح برای بهبود سریعتر و بهبود زخمها بسیار مهم است. مطابق با توصیههای تغذیهای پزشک یا متخصص تغذیه عمل کنید.
پرهیز از دخانیات و الکل
دخانیات و مصرف الکل میتوانند به عمل جراحی و بهبودی بدن آسیب برسانند. تا مدت تعیین شده توسط پزشک، از مصرف آنها پرهیز کنید.
پرهیز از رانندگی
ممکن است پزشک شما به شما توصیه کند تا چند هفته پس از عمل از رانندگی پرهیز کنید.
استفاده از وسایل حمایتی
اگر پزشک توصیه کرده، از وسایل حمایتی مثل عصا یا کرسی چرخدار برای حرکت استفاده کنید.
سخن پایانی
جراحی تنگی نخاعی یک نوع روش جراحی است که برای کاهش فشار بر نخاع و عناصر عصبی اطراف آن صورت میگیرد. در این نوع جراحی، با برداشت بخشی از عواملی که فشار را بر نخاع ایجاد کرده و سبب تنگی کانال نخاعی شدهاند، فضای بیشتری در قسمت کانال نخاعی به وجود میآید.
این نوع روش جراحی میتواند شامل دیسکتومی، لامینکتومی، فورامینوتومی، کورپکتومی و ترمیمی باشد که هر کدام با روش و فنون خاص خود بهبود علائم و عوارض تنگی کانال نخاعی را هدف میگیرند. پس از جراحی، مراقبتهای بعد از جراحی بسیار مهم است که شامل استفاده از آنتیبیوتیکها، مراقبت از برش جراحی، کنترل درد، فیزیوتراپی و تمرینات توانبخشی میشود.
عمل دیسک کمر و تنگی نخاع میتواند ساده یا بسیار پیچیده باشد و با مزایا و عوارض مختلفی همراه است. بسیار مهم است که قبل از اقدام برای انجام آن، با متخصصان حاذق و باتجربه کلینیک ما در این زمینه مشورت کنید تا بهترین انتخاب را داشته باشید. شما میتوانید جهت ارزیابیهای کامل و انجام عمل تنگی نخاع و دیسک کمر توسط متخصصانی باتجربه به مرکز تخصصی ما نیز مراجعه کنید. همچنین از طریق شماره تماسهای موجود در بخش تماس با ما با این مرکز در ارتباط باشید.