علت بی حس شدن پای چپ

علت بی حس شدن پای چپ؛ جراحت در پاها، وضعیت نامناسب در بدن، سندرم تونل تارسال، تومور و…

مواقعی مثلاً هنگام نشستن در یک وضعیت مشخص که فشار زیادی بر اعصاب مختلف پا وارد می‌کند، دچار کاهش جریان خون در پاها شوید و خواب‌رفتگی یا بی‌حسی را در پای خود احساس کنید..

این حالت با کمی راه رفتن برطرف می‌شود و حس به پاهای شما برمی‌گردد؛ اما بعضاً ممکن است علت بی حس شدن پای چپ جدی‌تر باشد و این شرایط معمولاً به این شکل خود را نشان می‌دهد که شما به‌صورت متناوب و به صورت طولانی دچار بی‌حسی پا می‌شوید که می‌تواند نشانه یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت باشد حال سوال است که “برای بی حسی پا به چه دکتری مراجعه کنیم” برای پاسخ این سوال با همراه بمانید.

اهمیت پیگیری تشخیص علت بی حس شدن پای چپ

بی‌حسی‌های طولانی‌مدت که ممکن است با احساس سوزن‌سوزن شدن در پاها نیز همراه باشد، به‌طورکلی می‌تواند به دلیل شرایطی مانند ام‌اس، بیماری شریان محیطی، دیابت یا فیبرومیالژیا باشد که همگی می‌توانند بر روی ریشه‌های عصبی حس دهنده به پا تأثیر منفی بگذارند و آسیب‌های عصبی مانند بی‌حسی پا را ایجاد کنند. بسته به عصبی که آسیب ‌دیده است، این احساس می‌تواند در کل ساق پا، در ناحیه زیر زانو و یا در نواحی مختلف دیگر پا احساس شود.

با توجه به اینکه آسیب‌های عصبی پیش‌رونده هستند، اگر در صورت بی‌حسی گاه و بی‌گاه که دلیل خاصی مانند نشستن یا قرار گرفتن در یک موقعیت ثابت به مدت طولانی را ندارد و یا بی‌حسی‌های طولانی‌مدت در یک زمان به دنبال تشخیص علت بی حس شدن پای چپ یا راست توسط یک متخصص ارتوپد خوب نباشید، این احتمال وجود دارد که آسیب دائمی شده و برای همیشه حس در پاها را از دست بدهید یا به‌عبارت‌دیگر فلج شوید.

بنابراین پیگیری تشخیص علت بی حس شدن پای چپ نقش حیاتی در فعالیت‌ها و زندگی آینده شما دارد که عدم پرداختن به آن و سهل انگاری می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری را به بار آورد.

اگر شما نیز دچار بی‌حسی‌های گاه و بی گاه در پای چپ خود می‌شوید با ما در ادامه همراه گردید تا علت بی حس شدن پای چپ را باهم بررسی نماییم.

علت بی حس شدن پای چپ یا راست چیست؟

روی هم قرار دادن پاها برحسب عادت برای مدت طولانی مانند ساعات کاری که پشت میز می‌نشینید، می‌تواند به‌صورت موقت علت بی حس شدن پای چپ باشد که معمولاً بعد از آن با احساس گزگز همراه است. بااین‌حال، بی‌حسی‌های طولانی‌مدت یا به‌بیان‌دیگر مزمن نشان‌دهنده یک بیماری زمینه‌ای است. اگر بخواهیم به‌طور دقیق‌تر علت بی حس شدن پای چپ را بررسی کنیم، شامل موارد زیر خواهد شد:

وضعیت نامناسب بدن:

عادات غلط مربوط به قرارگیری بدن در یک وضعیت نامناسب که به اعصاب فشار زیادی وارد می‌کنند و یا باعث کاهش جریان خون در اندام تحتانی می‌شوند، شایع‌ترین علت بی حس شدن پای چپ به‌صورت موقت است. معمولاً عوام این حالت را با نام خواب‌رفتگی پا می‌شناسند، اما اصطلاح پزشکی آن پارستزی گذرا (موقت) است. ازجمله عاداتی که این حالت را برای شما ایجاد می‌کنند، عبارت‌اند از:

• روی هم قرار دادن پاها برای مدت طولانی
• نشستن و یا زانو زدن به مدت طولانی
• روی پاها نشستن
• پوشیدن شلوارها، جوراب‌ها یا کفش‌های خیلی تنگ بخصوص برای طولانی‌مدت

جراحت در پاها:

برخی از صدمات وارد شده به نیم‌تنه، باسن، ستون فقرات، ساق پا، پا یا مچ پا می‌تواند به اعصاب عبوری در پاها فشار بیش‌ازحد وارد کند و علت بی حس شدن پای چپ باشد.

بیماری زمینه‌ای دیابت علت بی‌ حسی دست‌ و پای چپ

افرادی که به دیابت مبتلا هستند، اگر به‌درستی دیابت خود را کنترل نکنند، به‌مرور دچار آسیب‌های عصبی از خفیف تا شدید و فلج‌کننده می‌شوند که این شرایط به نام نوروپاتی دیابتی نیز شناخته می‌شود. ازجمله مهم‌ترین علائم نوروپاتی دیابتی احساس سوزن‌سوزن شدن یا بی‌ حسی دست ‌و پای چپ و یا راست می‌باشد.

مشکلات ستون فقرات مربوط به کمر و سیاتیک:

مشکلاتی در ناحیه پایین کمر، مثل شکستگی یا بیرون‌زدگی دیسک‌های ستون فقرات (فتق دیسک کمر)، می‌تواند اعصابی مانند ریشه‌های عصبی تشکیل دهنده سیاتیک که از پاها عبور می‌کنند را دچای اختلالات حسی نماید. گاهی علت بی ‌حس شدن پاها از کمر به پایین نیز همین مورد می‌باشد.

سندرم تونل تارسال:

سندرم تونل تارسال وقتی اتفاق میافتد که عصبی که از ناحیه پشت ساق پا و در طول قسمت داخلی مچ پا عبور می‌کند، آسیب ببیند و یا دچار فشردگی شود. تونل تارسال درواقع فضای باریکی است که در قسمت داخلی مچ پا قرار دارد. افرادی که به سندرم تونل تارسال مبتلا هستند معمولاً در مچ پا، پاشنه پا و خود پا احساس سوزش، بی‌حسی، سوزن‌سوزن شدن و یا درد تیر کشنده‌ای را تجربه می‌کنند.

بیماری‌های شریان محیطی:

بیماری‌های شریان محیطی (PAD) مورد دیگری هستند که می‌توانند باعث تنگ شدن رگ‌های خونی در محیط پاها، بازوها و معده ‌شده و درنتیجه میزان خونی که باید پمپاژ شود و جریان خون را کاهش ‌دهد. پاها بیشتر از قسمت‌های دیگر در بدن، تحت تأثیر PAD قرار می‌گیرند و به دلیل کاهش جریان خون در این ناحیه دچار بی‌حسی می‌شوند.

بیشتر افراد مبتلا به این بیماری هنگام راه رفتن یا مثلاً بالا رفتن از پله‌ها، درد و یا گرفتگی بیشتری را در پاها و باسن تجربه می‌کنند. ضعف و بی‌حسی در پا نیز از علائم مهم این بیماری محسوب می‌شوند. معمولاً علائم بعد از چند دقیقه استراحت بهبود پیدا می‌کنند، این بیماری باید تحت نظر متخصص تشخیص داده شده و درمان شود تا مشکلات دیگری مانند بیماری‌های قلبی را ایجاد نکند.

تومورها و یا رشدهای غیرطبیعی دیگر:

برخی از تومورها، کیست‌های مختلف، آبسه‌ها و ضایعات خوش‌خیم (غیرسرطانی) ممکن است به مغز، نخاع یا هر بخشی از پاها فشار زیادی وارد کنند. این فشار جریان خون را در پاها کاهش داده و می‌تواند علت بی حس شدن پای چپ باشد.

مصرف الکل:

سموم مختلفی که در الکل وجود دارد وقتی به‌صورت مداوم و زیاد وارد بدن شوند، می‌تواند آسیب‌های عصبی را ایجاد کند که به آن نوروپاتی الکلی نیز می‌گویند و می‌تواند منجر به بی‌حس شدن پاها یا دست‌ها شود. آسیب ناشی از الکل معمولاً به این دلیل است که سموم آن بعد از مدتی باعث می‌شوند ریشه‌های عصبی نتوانند به‌ درستی مواد مغذی مورد نیازشان بخصوص ویتامین‌های B مثل B-1 (تیامین)، B-9 (فولات) و B-12 را به‌اندازه کافی دریافت کنند و این کمبود ممکن است منجر به آسیب‌های عصبی شود.

فیبرومیالژیا:

فیبرومیالژیا نوعی بیماری مزمن و طولانی‌مدت است که می‌تواند باعث درد، حساسیت بدن و اختلالات حسی شود. این بیماری علاوه بر پاها ممکن است بر دست‌ها نیز تأثیر بگذارد و منجر به بی‌حسی یا گزگز در دست‌ها نیز می‌شود. ازجمله مهم‌ترین علائم این بیماری که باید به آن‌ها توجه شود نیز عبارت‌اند از:

• سفتی و دردهای بدون دلیل مشخص، به‌خصوص در هنگام صبح یا بلافاصله بعد از خواب
• خستگی‌های بی‌دلیل و مزمن
• مشکلات مربوط به حافظه و عدم توانایی تمرکز لازم برای انجام برخی فعالیت‌ها که گاهی اوقات فیبرومه نامیده می‌شود.
• سندرم پای بی‌قرار

تقریباً همه بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا حداقل به مدت 3 ماه و هر بار علائم بیماری را در بیش از یک قسمت از بدن تجربه می‌کنند. اگر بی‌حسی در پاها با علائم دیگر گفته‌شده همراه نباشد یا طولانی‌مدت نباشد، احتمالاً ناشی از فیبرومیالژیا نخواهد بود.

اسکلروز چندگانه یا ام اس:

افراد مبتلا به این بیماری معمولا آسیب‌های عصبی ‌حسی مثل بی ‌حس شدن پای چپ یا راست را تجربه خواهند کرد. این بیماری حتی می‌تواند علت بی‌ حس شدن پاها از کمر به پایین شود. اگرچه گاهی تنها بخش کوچکی از بدن را درگیر می‌کند، اما می‌تواند در برخی شرایط کل اندام را تحت تأثیر قرار دهد. با اینکه بی‌حسی مرتبط با ام‌اس برای بسیاری از بیماران اغلب فقط برای مدت کوتاهی طول می‌کشد، اما می‌تواند برای برخی از بیماران بسته به شرایط سلامتی آن‌ها آن‌قدر طول بکشد که حتی ناتوان‌کننده یا فلج‌کننده شود.

استوکس و مینی سکته مغزی:

سکته‌های مغزی یا سکته‌های کوچک نیز می‌توانند باعث آسیب‌های مغزی شوند که ممکن است بر نحوه تفسیر ذهن و احساس در عصب‌های عبوری در پاها تأثیر بگذارد. سکته مغزی یا مینی سکته گاهی اوقات باعث بی‌حسی موقت و یا بسته به میزان عوارض و آسیب سکته، بی‌حسی‌های طولانی‌مدت در قسمت‌هایی از بدن شود. ازجمله مواردی که این نوع سکته‌ها ایجاد می‌کنند، عبارت‌اند از:

• بی‌حسی در پاها که می‌تواند با احساس گزگز یا خارش نیز همراه باشد.
• مورمور
• سوزش
• قلقلک دادن
• خارش
• احساس خزیدن چیزی زیر پوست

مشکلات ستون فقرات:

بسیاری از مشکلات ستون فقرات نیز می‎توانند منجر به بی حس شدن پای چپ شوند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به مشکلات مربوط به فتق دیسک کمر، بیماری‌های دژنراتیو دیسک، تنگی کانال نخاعی، آرتروز، میلوپاتی، لیزخوردگی یا شکستگی مهره‌های ستون فقرات در اثر فشار یا ضربه و … اشاره نمود.

 

علت بی ‌حس شدن ران پای چپ چیست؟

بسیاری از علل بی ‌حس شدن پای چپ با علت بی ‌حس شدن ران پای چپ مشابهت دارد؛ اما برخی از موارد نیز در قسمت قبل گفته نشده است که در این قسمت به تفصیل بیان خواهد شد. مهم‌ترین موارد علت بی ‌حس شدن ران پای چپ عبارت‌اند از:

مرالژیا پارستتیکا:

مرالژیا پارستتیکا نوعی بیماری عصبی است که می‌تواند باعث بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن در قسمت‌های خارجی و جلوی ران شود. این بیماری معمولاً در سنین 30 تا 40 سال بیشتر شیوع دارد و ممکن است در ورزشکاران یا افراد عادی به دنبال ضربه به ران ایجاد شود. همچنین می‌تواند درنتیجه چاقی، دوران بارداری و هر موردی که فشار داخل شکم را افزایش می‌دهد، مانند فتق شکمی، ایجاد گردد.

در موارد نادر، مشکلات ستون فقرات مانند فتق دیسک در قسمت پایین کمر نیز می‌تواند مسبب این بیماری باشد. پوشیدن لباس‌های تنگ بخصوص در اطراف کمر، مانند کمربندهای تنگ نیز در ایجاد این بیماری بی‌تأثیر نیست.

بیماری خودایمنی لوپوس:

لوپوس نوعی بیماری خودایمنی است که به دلیل ضعف سیستم ایمنی بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد. این بیماری می‌تواند تأثیر منفی بر سیستم عصبی مرکزی و همچنین سیستم عصبی محیطی و خودمختار ایجاد کند. اگر لوپوس به‌قدری شدید باشد که بر سیستم عصبی محیطی تأثیر بگذارد می‌تواند علائم بی‌حسی در ران‌ها را ایجاد نماید. این بی‌حسی ممکن است با مورمور و سوزش نیز همراه باشد.

آزمایش خاصی برای تایید تشخیص بیماری لوپوس وجود ندارد. بااین‌حال، پزشکان می‌توانند از طریق اسکن‌های تصویربرداری، آزمایشات خون و توصیف علائم فرد آن را تشخیص دهند.

تومور:

یک فرد ممکن است در بافت نرم ران خود دچار تومور شود. این تومور می‌تواند روی اعصاب و عروق خونی فشار زیادی وارد کند و باعث احساس گزگز و بی‌حسی شود. پزشکان به این تومورها “سارکوم بافت نرم” می‌گویند.

این تومورها ممکن است در نواحی مختلف زیر در داخل یا اطراف ران‌ها ایجاد شوند:

• غضروف
• چربی
• ماهیچه
• تاندون‌ها

علاوه بر بی‌حسی، بیمار ممکن است علائمی مانند درد، حالت تهوع، استفراغ یا تورم را نیز در محل ران خود تجربه کند.

وجود لخته خونی در ران‌ها:

هنگامی‌که پلاک‌ها در رگ‌ها تجمع پیدا می‌کنند، بر جریان خون تأثیر می‌گذارد و علائمی مانند بی‌حسی و درد در ران‌ها را ایجاد می‌کند. این شرایط ناشی از بیماری‌های شریان محیطی است که می‌تواند علائم زیر را نیز ایجاد نماید:

• درد هنگام بالا رفتن از پله‌های کوتاه و بلند
• احساس سنگینی داشتن در عضلات پا
• پوستی که در یک طرف ساق پا نسبت به سمت دیگر سردتر است.
• پوستی که رنگ پریده یا مایل به رنگ آبی است.
• رشد کندتر ناخن پا یا ساق پا در اندام آسیب‌دیده
• نبض ضعیف در پاها
• زخم‌های روی پا و ساق پا که دیر التیام می‌یابند.

چاقی:

چاقی نیز می‌تواند فشار بیشتری بر روی اعصاب عبوری از پاها و ران‌ها ایجاد کند. حمل وزن اضافی یک عامل پرخطر برای بیماری‌هایی مانند مرالژی پارستتیکا است.

علت بی ‌حس شدن پاها از کمر به پایین چیست؟

تمامی مواردی که در قسمت‌های قبلی توضیح داده شد، بخصوص مشکلات مربوط به فتق دیسک‌های ستون فقرات و مشکلات مربوط به کانال نخاعی که منجر به فشردگی عصب‌های عبوری در اندام‌های تحتانی می‌شوند اگر در زمان مناسب و به‌طور صحیح توسط یک متخصص ارتوپد خوب و باتجربه تشخیص داده نشده و درمان مناسب برایشان صورت نگیرد، می‌توانند منجر به پیشروی آسیب عصبی شده و کل اندام تحتانی را دچار بی‌حسی یا فلج کنند و دلیل بی ‌حس شدن پاها از کمر به پایین شوند که بسیار خطرناک است.

ممکن است در این شرایط یک پزشک متخصص خوب در صورت احتمال آسیب عصبی دائمی و فلج اندام برای همیشه سریعاً جراحی را تجویز نماید تا تمام تلاش خود را برای جلوگیری از دائمی شدن آسیب عصبی ایجاد شده و فلج مادام‌العمر بیمار انجام دهد.

معمولاً مواردی که در قسمت‌های قبل گفته شد در حالت خفیف نمی‌تواند به‌طور کامل از کمر به پایین شما را فلج یا دچار بی‌حسی کند و این حالت بیشتر در زمانی رخ می‌دهد که آسیب عصبی تشدید شده باشد و باید سریعاً مورد بررسی قرار بگیرد.

درمان‌های خانگی برای رفع علت بی حس شدن پای چپ

درمان‌های خانگی که می‌توانند به رفع بی‌حسی ناراحت‌کننده در پاها در شرایط خفیف و بدون خطر کمک کنند، عبارت‌اند از:

استراحت کردن یا حرکت کردن:

بسیاری از شرایطی که باعث بی‌حسی پا می‌شوند، مانند فشار عصبی یا خواب‌رفتگی به دلیل قرار گرفتن طولانی‌مدت در یک موقعیت با استراحت یا کمی قدم زدن بهبود می‌یابند.

استفاده از یخ:

یخ می‌تواند به کاهش تورم و فشار وارد شده بر اعصاب ناشی از این تورم کمک کند. کمپرس سرد یا کیسه‌های یخ پیچیده شده در حوله را به مدت 15 دقیقه و چند بار در روز روی پاهای بی‌حس قرار دهید.

حرارت:

گرما گاهی اوقات می‌تواند به شل شدن عضلات سفت شده، کاهش درد یا کاهش انقباض که می‌تواند به اعصاب فشار وارد کند و باعث بی‌حسی شود، کمک کند. بااین‌حال، از گرم شدن بیش‌ازحد پاها خودداری کنید؛ زیرا ممکن است التهاب را بیشتر کرده و باعث درد و بی‌حسی شدیدتر شود.

ماساژ دادن:

ماساژ پاهای بی‌حس می‌تواند با بهبود جریان خون علائم را کاهش دهد.

ورزش:

عدم فعالیت کافی و ورزش منظم می‌تواند قلب و عروق خونی را ضعیف کند و توانایی پمپاژ خون به‌اندازه کافی به اندام تحتانی را کاهش دهد. فعالیت‌هایی مانند یوگا، پیلاتس و تای چی می‌توانند به‌خوبی جریان خون را تقویت کرده و التهاب یا درد مزمن را نیز کاهش دهند.

دستگاه‌های پشتیبانی:

گاهی برخی از بریس‌ها و کفش‌های طراحی شده مخصوص می‌توانند فشار عصبی ناشی از شرایطی مانند آسیب سندرم تونل تارسال یا صافی کف پا را کاهش داده و علائمی مثل بی‌حسی در پاها را نیز کم کنند.

حمام نمک اپسوم:

نمک اپسوم دارای ماده معدنی منیزیم است که به‌صورت طبیعی برای افزایش جریان خون و گردش خون بسیار مفید است. قرار دادن پاها در حمام نمک اپسوم می‌تواند در بهبود جریان خون، کاهش فشارهای عصبی و درنتیجه کاهش علائم بی‌حسی کمک کننده باشد.

تکنیک‌های ذهنی برای کاهش استرس:

افراد مبتلا به بیماری‌هایی که باعث بی‌حسی مزمن می‌شوند، مثل ام‌اس و فیبرومیالژیا، باید سعی کنند به این موضوع باور داشته باشند که دوره‌های بی‌حسی اغلب کوتاه‌مدت هستند و خودبه‌خود از بین می‌روند. استرس می‌تواند علائم اختلالات سیستم عصبی مرکزی را بدتر و طولانی‌تر کند. انجام تکنیک‌های ذهنی برای کاهش استرس در این شرایط بسیار کمک کننده هستند.

خواب کافی و باکیفیت:

بسیاری از بیماری‌های مزمن مرتبط با بی‌حسی پاها در صورت کمبود خواب یا نداشتن خواب باکیفیت بدتر می‌شوند.

پیروی کردن از یک رژیم غذایی متعادل و مقوی:

سوءتغذیه، به‌ویژه کمبود ویتامین B در رژیم غذایی شما می‌تواند باعث آسیب‌های بیشتر عصبی و بی‌حسی شود. دریافت کافی ویتامین‌ها و همچنین سایر مواد مغذی می‌تواند التهاب و درد مزمن را کاهش داده و از بی‌حسی جلوگیری کند.

کاهش یا اجتناب از الکل:

اگر به دلیل نوروپاتی الکلی دچار بی‌حسی در پاها هستید، تنها راه بهبود علائم کاهش یا اجتناب مصرف الکل است. همچنین درصورتی‌که علت آسیب‌های عصبی چیز دیگری باشد مصرف الکل می‌تواند شرایط را بدتر کند.

درمان‌های پزشکی علت بی حس شدن پای چپ یا علت بی ‌حس شدن پاها از کمر به پایین

درمان‌های پزشکی و تخصصی معمولاً بعد از تشخیص علت اصلی ایجاد بی‌حسی در پا شروع می‌شود و به‌طور مستقیم به علت بی‌ حس شدن پاها بستگی دارد. معمولاً وقتی بی‌حسی ناشی از یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت یا بیماری شریان محیطی باشد، پزشک شما را به متخصص مربوطه ارجاع می‌دهد و تأکید خواهد کرد برای جلوگیری از پیشروی آسیب‌های عصبی و فلج اندام باید بیماری مورد نظر کاملاً تحت کنترل باشد.

اگر بیماری‌های دیگری نیز مانند ام‌اس باعث این بی‌حسی‌ها شده باشند باید به‌طور تخصصی هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی تحت درمان قرار بگیرند تا از آسیب‌های دائمی جلوگیری شود.

همچنین اگر مشکلات ستون فقرات مانند فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی باعث ایجاد این بی‌حسی شده باشد متخصص سعی می‌کند با روش‌های غیرتهاجمی مانند فیزیوتراپی، تجویز دارو، تزریق اوزون یا کورتون، تزریق شل کننده‌های عضلانی و … به درمان و بهبود علائم ایجاد شده با رفع فشار از روی عصب‌ها کمک کند؛ بنابراین درمان‌ها بسیار متعدد هستند و بسته به شرایط سلامتی بیمار و علت ایجاد بی‌حسی متفاوت می‌شوند.

چه زمانی باید برای تشخیص بی حسی دست‌ و پای چپ به پزشک مراجعه کرد؟

همان‌طورکه قبلاً هم گفتیم اگر بی‌حسی ناشی از یک موقعیت طولانی یا برخی فعالیت‌ها باشد با استراحت یا کمی قدم زدن برطرف می‌شوند، اما اگر به‌صورت طولانی‌مدت و رفت و برگشتی است حتماً یک علت زمینه‌ای دارد و باید در اسرع وقت قبل از پیشروی کردن و ایجاد آسیب‌های عصبی جدی که می‌تواند منجر به فلج شوند به متخصص مراجعه نمایید.

سخن پایانی

همان‌طورکه ملاحظه نمودید دلایل مختلفی برای بی‌حس شدن دست ‌و پا وجود دارند که همه آن‌ها به دلیل ایجاد فشار بر روی عصب‌های عبوری از این اندام می‌باشند.

آنچه مهم است این است که درصورتی‌که فهمیدید بی‌حسی‌های ایجاد شده طولانی‌مدت هستند یا گاه و بی گاه بدون دلیل خاصی مانند نشستن طولانی‌مدت در یک حالت، به سراغ شما می‌آیند، مهم است که هرچه سریع‌تر به یک متخصص ارتوپد مراجعه کنید و ارزیابی‌های لازم را جهت جلوگیری از عواقب ناگواری مانند فلج اندام انجام دهید تا اقدامات درمانی مناسب در زمان صحیح انجام گیرند.

شما می‌توانید جهت ارزیابی‌های تخصصی و تشخیص و درمان درست علت بی حس شدن پای چپ در زمان مناسب توسط متخصصانی باتجربه به مرکز تخصصی ما نیز مراجعه کنید. شماره تلفن‌های این مرکز در بخش تماس با ما قرار گرفته است.